Gedwongen opgave

Hallo

De Ronde van Oman zit er voor mij helaas op. In deze warme en zware omstandigheden raak ik niet verlost van het hardnekkige virus dat me getroffen heeft en daarom heb ik deze morgen met pijn in het hart besloten om niet meer van start te gaan in de vijfde rit.

Gisteren kende ik nog een kleine opflakkering, de diarree was weg, nu ja, als alles leeg is vanbinnen is dit ook logisch... Ik voelde me weer frisser voor de rit, ook tijdens de rit ging het beter. Uiteraard voelde ik al tijdens de hectische start dat ik ver van 100% was, maar het ging toch al beter. Na 50 km overleefde ik een eerste steile klim waar al serieus op doorgereden werd. Door de hitte was het noodzakelijk om veel te drinken en toen voelde ik dat maag en darmen toch nog niet helemaal ok waren. Toch kon ik de lastige finale vrij vlot doorkomen met de hoofdmacht en slechts op 8 km van het einde moest ik laten begaan. Het ontbrak me aan kracht om terug te keren nadat ik me wat liet wegdrummen in de afdaling richting laatste klim. Het belangrijkste was echter dat ik de rit vrij vlot doorgekomen was.

Jammer genoeg begonnen de darmen vannacht opnieuw tegen te pruttelen waardoor ik me vanmorgen opnieuw zéér flauw voelde. Omdat het vandaag nog iets warmer is dan gisteren en nog eens 160 km fietsen me zeker niet beter zouden maken besloot ik om niet van start te gaan. Ik zou enkel maar meer kwaad dan goed doen. Jammer, maar het is nu éénmaal zo. Ik had naar de Ronde van Oman uitgekeken. Alles ging ook goed deze winter, maar aan zo'n zaken kan je weinig verhelpen. Iedereen komt dit wel eens tegen. Nu moet ik in de eerste plaats herstellen zodat ik opnieuw over al mijn krachten beschik. Het seizoen is nog ver van gedaan!

Klaas