Hallo,
Het seizoen 2010 is ten einde!
Ik besloot deze week nog 2 wedstrijden te rijden, vrijdag de profwedstrijd in Zwevezele en gisteren ging ik nog van start in Deerlijk - Belgiek.
Vrijdag verliep het niet zoals ik wou. Blijkbaar zat ik nog in het Spaanse klimrtime. Dit bleek niet ideaal om een profkermiskoers te rijden. De snelheid lag gedurende het eerste wedstrijduur razend hoog en vooral na de bochten had ik het telkens lastig. Het werd dan ook aanklampen... Dit hield ik vol tot kilometer 110 waarna ik er de brui aan gaf. Veel zin had het allemaal niet meer.
Gisteren hoopte ik dan op beterschap. De vorm was wel niet 100%, maar dan moest het maar op karakter gebeuren. Het begin van de wedstrijd verliep door een valpartij wat warrig. Hierdoor wist ik niet dat er 8 renners voorop reden. Na 3 ronden trok ik met 6 renners in de aanval, ik dacht op dat moment dat wij de leiders waren. 2 ronden verder sloten nog 17 renners aan. En nog 2 ronden verder zag ik plots dat er nog 8 renners voorop reden. Iets voorbij half koers konden we deze 8 renners bijbenen waardoor we met een 30 tal renners op kop kwamen, de rest van de 114 deelnemers was uitgeteld. De hoge snelheid (44 km/u, nee het werd niet echt uitbollen!) maakte de wedstrijd extra lastig. Ik begon me naarmate de wedstrijd vorderde beter en beter te voelen. Toen de groep in 2 brak, was ik mee met de voorwacht van 14 renners. Even later reden we met 6 renners hieruit weg, maar op 2 ronden van het einde kwamen de 8 achtervolgers terug. Onmiddellijk reden hieruit 2 renners weg, zij bleken de sterksten en bleven voorop. Ik verzette nog hemel en aarde om 3e te worden, maar kreeg geen vrijgeleide. Uiteindelijk werd ik 7e. Geen superresultaat, maar in de gegeven omstandigheden toch een opsteker.
Groetjes Klaas
maandag 11 oktober 2010
woensdag 6 oktober 2010
Cinturo de l'Emporda
Hallo,
Van vrijdag tot en met zondag nam ik met VC La Pomme Marseille nog deel aan het 'Cinturo de l'Emporda'. Een lastige 3 daagse in de buurt van Girona.
Opnieuw was ik niet 100%. Een voetblessure (peesontsteking) zorgde ervoor dat ik over niet al mijn krachten kon beschikken.
In de eerste rit werd het klassement onmiddellijk in plooi gelegd. Na 5 km ontsnapten op een vlakke autostrade 10 renners. Even later sprongen er nog 5 naar toe. Blijkbaar waren alle grote ploegen vertegenwoordigd (ook La Pomme had een mannetje mee) en de 15 renners waren gaan vliegen. In de heuvelzone werd er wel nog flink gekoerst in het peloton. Dit resulteerde in een serieuse verbrokkeling, maar bijna alles liep terug samen. Blijkbaar waren het sterke renners vooraan, want 9 van bleven steeds een voorsprong van meer dan 5 minuten behouden. De andere 6 renners liepen we terug in.
Uiteindelijk mocht ik met een beperkte groep spurten voor de 10e plaats.
De tweede rit was op papier de zwaarste. Dit klopte ook, maar omdat de beklimmingen vooral rond half koers gesitueerd waren bleef de wedstrijd toch relatief gecontroleerd. Toch veranderde de gele leiderstrui van schouders. De sterke José Herrada kon het peloton, waarin nochthans flink doorgereden werd (en dus ook goed uitgedund was op de hellingen), 29 seconden voorblijven en sloeg een dubbelslag. Ik eindigde opnieuw in het uitgedunde peloton.
De laatste rit verliep opnieuw vrij gecontroleerd. Ik probeerde meerdere malen om mee te springen met de vroege vlucht, maar zonder succes. Na goed een uur wedstrijd kwam die vroege vlucht tot stand, 12 renners konden tot 2min30 uitlopen. Met die bonus vatten ze de finale aan met nog 2 stevige beklimmingen.
Ik zat net iets te ver aan de voet van de eerste klim en belandde hierdoor snel in een achtervolgende groep. Ik begon steeds rapper te rijden, ging nog heel wat renners voorbij, maar kon op de top net niet meer aansluiten bij de eerste groep. Die eerste groep bestond uit een kleine 30 renners, een deel van de vroege vluchters en een 20 tal renners van het peloton. Ik volgde hier net achter, maar de stevige wind en de lange rechte wegen zorgden ervoor dat ik niet meer kon terugkeren in de voorwacht.
Ik bolde dan ook binnen met een achterstand van 6 minuten.
In het eindklassement eindigde ik 31e. Dit is niet super slecht natuurlijk, maar ook niet op mijn normale niveau. De vorm was blijkbaar niet meer optimaal en ook mijn voetblessure speelde me parten, toch was het een mooie ervaring.
Gr Klaas
Van vrijdag tot en met zondag nam ik met VC La Pomme Marseille nog deel aan het 'Cinturo de l'Emporda'. Een lastige 3 daagse in de buurt van Girona.
Opnieuw was ik niet 100%. Een voetblessure (peesontsteking) zorgde ervoor dat ik over niet al mijn krachten kon beschikken.
In de eerste rit werd het klassement onmiddellijk in plooi gelegd. Na 5 km ontsnapten op een vlakke autostrade 10 renners. Even later sprongen er nog 5 naar toe. Blijkbaar waren alle grote ploegen vertegenwoordigd (ook La Pomme had een mannetje mee) en de 15 renners waren gaan vliegen. In de heuvelzone werd er wel nog flink gekoerst in het peloton. Dit resulteerde in een serieuse verbrokkeling, maar bijna alles liep terug samen. Blijkbaar waren het sterke renners vooraan, want 9 van bleven steeds een voorsprong van meer dan 5 minuten behouden. De andere 6 renners liepen we terug in.
Uiteindelijk mocht ik met een beperkte groep spurten voor de 10e plaats.
De tweede rit was op papier de zwaarste. Dit klopte ook, maar omdat de beklimmingen vooral rond half koers gesitueerd waren bleef de wedstrijd toch relatief gecontroleerd. Toch veranderde de gele leiderstrui van schouders. De sterke José Herrada kon het peloton, waarin nochthans flink doorgereden werd (en dus ook goed uitgedund was op de hellingen), 29 seconden voorblijven en sloeg een dubbelslag. Ik eindigde opnieuw in het uitgedunde peloton.
De laatste rit verliep opnieuw vrij gecontroleerd. Ik probeerde meerdere malen om mee te springen met de vroege vlucht, maar zonder succes. Na goed een uur wedstrijd kwam die vroege vlucht tot stand, 12 renners konden tot 2min30 uitlopen. Met die bonus vatten ze de finale aan met nog 2 stevige beklimmingen.
Ik zat net iets te ver aan de voet van de eerste klim en belandde hierdoor snel in een achtervolgende groep. Ik begon steeds rapper te rijden, ging nog heel wat renners voorbij, maar kon op de top net niet meer aansluiten bij de eerste groep. Die eerste groep bestond uit een kleine 30 renners, een deel van de vroege vluchters en een 20 tal renners van het peloton. Ik volgde hier net achter, maar de stevige wind en de lange rechte wegen zorgden ervoor dat ik niet meer kon terugkeren in de voorwacht.
Ik bolde dan ook binnen met een achterstand van 6 minuten.
In het eindklassement eindigde ik 31e. Dit is niet super slecht natuurlijk, maar ook niet op mijn normale niveau. De vorm was blijkbaar niet meer optimaal en ook mijn voetblessure speelde me parten, toch was het een mooie ervaring.
Gr Klaas
Abonneren op:
Posts (Atom)