Berichtje uit Japan

Hallo

Ondertussen zit ik al één week op Japanse bodem, meer bepaald in de stad Ageo (Saitama), zo'n 50 km ten oosten van Tokyo. Na een lange reis van 24u ging het direct naar de ploeg service course om de nieuwe fietsen op te pikken. Daarna reden we nog een 2 tal uurtjes los onder een brandende zon (28°C).

De volgende dag, was een luilekker dag. De jetlag zorgde ervoor dat ik tot 11u sliep (dit is zowat jaren geleden) waarna we voor een uur of drie de weg opgingen. Daarna bezocht ik nog snel even de fiestenfabriek wat steeds de moeite waard is. Op vrijdag vertrok een deel van de ploeg dan voor de Ronde van Japan. Ik verblijf ondertussen nog steeds op een appartement van de ploeg in Ageo waar ik prima kan trainen onder zomerse omstandigheden (25 - 28°C, enkel gisteren was het een echte regendag en 14°C) en in een schitterend panorama (en in de bergen). Die trainingen verlopen goed, alhoewel ik toch nog wat voorzichtig moet zijn. Mijn valpartij in de laatste etappe van de Rhône Alpes Isère Tour berokkende toch wat schade, gekneusde ribben zorgen ervoor dat diep ademhalen en bruuske bewegingen niet evident zijn, maar iedere dag gaat het beter en beter. Hopelijk kan ik de goede vorm van de Rhône Alpes Isère Tour nog wag aanscherpen en volgt in de Ronde van Kumano het resultaat.

Klaas

Laatste twee dagen RAIT

Hallo Ook dag 3 en 4 van de RAIT verliepen met vallen en opstaan. Dit keer letterlijk, maar gelukkig zonder gevolgen. Zaterdag was het bewolkt en heel wat frisser (hoewel het nog een aangename 18°C was), maar gelukkig bleef het droog. Al snel reden 3 renners weg die ver stonden in de rangschikking. Zij kregen een maximale voorsprong van 9 minuten na zowat 100 km. Daar begon de zwaarste beklimming, een col van 20 km à 5,5%. Er werd in een strak tempo omhoog gereden wat al snel voor een grote schifting zorgde. De voorsprong van de leiders slonk snel, maar toch konden twee van de drie stand houden. Ikzelf verzeilde in een tweede groepje van 10 renners achter een eerste groep van een 15 tal renners. Met een 20 tal seconden achterstand overschreed ik de top, maar in de afdaling kwam ik snel terug aansluiten bij de eersten waaruit ondertussen 2 renners weggereden waren. Daarna nam de ploeg van leider Paul Poux de wedstrijd volop in handen. Niemand kon nog wegrijden en zo mocht ik spurten met het eerste peloton van een 25 tal renners voor plek 5. Ik werd 24e. Zondag werd het nog een hectische rit. De start was moordend. Liefst 49 km (waaronder een klim van 4 km) werden afgelegd in het eerste uur. Na 60 km barstte de wedstrijd helemaal open op de Col de Portes (11 km à 6,7%). Een eerste groep van een 25 tal renners maakte zich los, ik bevond me hier alleen net achter op een 20 tal seconden. Ik herpakte me echter en reed terug naar de eerste groep op 2 km van de top, maar op het moment van mijn aansluiting trok Bretagne Schuller alles uitéén waardoor de groep in twee brak. Met een achterstand van een 30 tal seconden kwam ik over de top. In de afdaling raapte ik snel enkele renners op, maar helaas ging ik net na het technische stuk onderuit op enkele kiezelsteentjes. Een geschaafd scheenbeen en pols waren het gevolg en natuurlijk ook wat tijdverlies. Hierdoor kwam ik nooit meer vooraan terug en belandde ik in een eerste achtervolgende groep die op 2min30 van de winnaar finishte. In het klassement bleef ik 24e. Jammer van de laatste dag, maar gelukkig blijft de schade beperkt. Ik ben blij dat ik opnieuw het goede gevoel heb terug gevonden in deze wedstrijd van een hoog niveau. Met de gestolen fietsen waren de condities ook verre van ideaal. Groetjes Klaas

RAIT dag 2: een nieuwe (hoofd)pagina in het reeds dikke 2012 'pechboek'

Hallo De titel doet het al vermoeden, dag 2 van de RAIT is er ééntje die ik niet meer zal vergeten. Nu de benen terug lijken, zijn er al weer problemen, maar dit keer niet met de gezondheid. In tegendeel, toen ik net mijn 'gezondheidswandeling' deed in de morgen rond 6u30, deed ik een minder leuke ontdekking. Ik keek naar de vrachtwagen van de ploeg en zag dat er iets niet klopte. Dus ging ik er naar toe, de wagen stond er niet achter geparkeerd, er lag een stoeltje buiten. De deur was dicht, maar ik voelde er toch aan en die opende zowaar. Het slot was geforceerd en alle fietsen waren weg. 11 fietsen, alle materiaal, niks meer... Na heel wat mensen te mobiliseren konden we toch nog startten. Twee uur voor de start kregen we fietsen in bruikleen van de TIME fietsenfabriek, niet ideaal natuurlijk, maar een mooie geste. Zo ging ik van start met de fiets van Jimmy Engloulvent uit het jaar 2011. Ik voelde me er goed op waardoor ik nooit echt problemen kende in de 181 km lange rit. Een temperatuur van 35°C en twee zware beklimmingen waren de andere factoren die de rit moesten kruiden. Al snel vertrokken 7 renners, maar de ploeg Saur-Sojasun van leider Paul Poux nam onmiddellijk de wedstrijd in handen en gaf de vluchters maximum 3 minuten voorgift. Ik voelde me na al het werk van de eerste rit goed en besloot maar eens iets te proberen op de eerste col. De wind zat echter op kop en het was niet steil genoeg, waardoor ik me na een 3 tal kilometer weer liet inlopen door het uitgedunde peloton. De tweede beklimming was veel steiler en ook nu ging ik er vandoor. Nu kon ik wel een mooie kloof slaan met 3 andere renners, we raapten op 2 na alle vluchters op, maar na de beklimmingen begonnen de spurtersploegen zich te organiseren waardoor ik al snel weer ingelopen werd. Iedereen werd ingerekend waardoor de wedstrijd op een spurt leek uit te draaien, maar één renners kon die toch nog ontlopen met een sterk nummer die hij inzette op 8 km van het einde. Ik mocht op de slotklim (2km à 4%) van 2 km spurtten voor de tweede plek, maar voelde dat ik niet genoeg explosiviteit had om een ereplaats uit de brand te slepen. Ik eindigde uiteindelijk als 40e. Al bij al was ik toch tevreden over mijn dag, met mijn 'nieuwe' fiets, wat toch niet evident is, kon ik toch vlot standhouden en vooral op de steilere beklimmingen had ik een goed gevoel. Klaas

Eerste rit Rhône Alpes Isère Tour

Hallo Vandaag ging ik van start in de RAIT. Eindelijk was de zon eens van de partij en het kwik klom dan ook tot meer dan 30°C. Het parcours was golvend met 5 beklimmingen van 3e categorie. Ikzelf was gemotiveerd en was zowaar de eerste aanvaller van de dag. Ik ging tot 2 maal toe, maar na 10 km vertrokken in 2 schuifjes 25 renners. Helaas zat ik wat ingesloten en was ik niet mee. Na 20 km reageerde ik fors, ik leverde een grote inspanning, maar helaas, een wegvergissing zorgde ervoor dat de koers eigenlijk voorbij was. De jury besliste toch om een herstart te geven, maar ze gaven de 25 koplopers een voorgift van 30s, wat ervoor zorgde dat ze vertrokken waren. Ikzelf begon dan maar op kop te rijden met 2 andere ploegen toen het verschil tot 3 minuten opliep. Blijkbaar had ik goede benen want ik kon blijven rijden. Toen iedereen al afgehaakt was en ik nog één kompaan had van een Deense ploeg om te rijden, naderden we aan de voet van de 4e helling (op 29 km van het einde) tot op 18 seconden. Daarna zette ik me op kant, maar helaas kon niemand vooraan terug keren. Ik kwam nog terug bij het peloton dat onder mijn beukwerk uitgedund was tot 40 renners, maar hield me dan schuil. We raapten nog enkele renners op, maar finishten uiteindelijk op 1min45 van de winnaar. Het voornaamste voor mij is dat ik eindelijk weer goede benen had. Hopelijk blijft het nu zo en wie weet kan ik dan eens meespelen voor ritwinst. Groetjes Klaas

Nog niet het verhoopte gevoel...

Hallo Met het Circuit de Wallonie hoopte ik mezelf te herlanceren. Dat lukte slechts gedeeltelijk. Op het lastige parcours was ik de eerste 140 km wel steeds vooraan te vinden, maar de kracht ontbrak om echt een rol van betekenis te kunnen spelen. De wedstrijd ging op natte wegen snel van start, de eerste drie hellingen van de dag leverden weinig op. Ik kwam telkens rond de 30e positie door. Vijf renners waaronder mijn ploegmaat Lebas reden een 15 tal kilometer voorop, maar werden snel tot de orde geroepen. Na 35 km was het een eerste maal menens, een 10 tal renners reden weg en even verder kon ik met 5 anderen de brug naar voren slaan. Zo kwamen we met een 15 tal renners voorop waaronder enkele mooie namen zoals Nys en Lhotellerie. Het peloton liet echter nooit echt begaan waardoor we slechts maximaal 40s voorsprong namen. Na 25 km kwamen nog groepjes terug waardoor de groep tot zowat 30 renners aangedikt werd. Ook het peloton was echter fel genaderd en uiteindelijk kwam het op de helling van Strépy (km 75) tot een algemene hergroepering. 10 km verder vertrokken opnieuw 8 renners, deze groep kreeg meer voorsprong, ze namen 1min50s waarna er in het peloton enkele ploegen begonnen te rijden. Bij het ingaan van de plaatselijke ronden reden twee renners uit deze groep weg en zij hadden nog 1 minuut voorsprong op het peloton dat de rest van de vluchter snel inrekende. Tijdens de tweede beklimming van de Petit-Try brak de wedstrijd helemaal open, 7 renners konden de brug slaan naar de laatste koploper waardoor we 8 leiders kregen. Ikzelf voelde stilaan dat mijn bobijntje af was en moest dan ook toekijken. Tijdens de derde beklimming van de Petit-Try was het helemaal op bij mij en zo verzeilde ik in het tweede peloton. Uiteindelijk kwam alles nog samen voor de laatste beklimming van de Petit-Try en zo kregen we een groepspurt waarin Reinhardt Janse Van Rensburg alweer won. Zelf ben ik wat ontgoocheld, anderzijds kon ik ook geen wonderen verwachten nadat ik deze week opnieuw keelpijn had en antibiotica had moeten nemen. Ik beleefde toch plezier aan de wedstrijd, ik kon gedurende 140 km meekoersen, maar miste duidelijk kracht op het einde. Groetjes Klaas

Begin nieuwe episode?

Hallo Met het Circuit de Wallonie sta ik zondag nog eens aan de start van een wedstrijd in België. Een koers die me goed moet liggen, die ik goed ken en dus hopelijk na de moeilijke weken door gezondheidsproblemen een nieuwe start in luidt. De voorbije twee weken heb ik me zo goed als mogelijk voorbereid op deze wedstrijd. Helaas zaten de weersomstandigheden niet altijd mee en ook mijn virale infectie trok maar langzaam weg, maar ik hoop toch dat dit me zondag niet afremt. Zelf tast ik een beetje in het duister, maar ik voel me iedere dag beter en gezonder. De nodige parcourskennis en de aanwezigheid van de supporters zullen het plaatje hopelijk compleet maken. Het parcours dat we voorgeschoteld krijgen is niet van de poes. Een grote lus met meerdere niet al te lange, maar vaak steile hellingen, open vlaktes waar de wind kan spelen om af te sluiten met de alom bekende Petit Try die we daarna ook nog 3 keer moeten overwinnen in de plaatselijke ronden. Genoeg ingrediënten voor een stevig gekruide koers. Hopelijk hou ik er deze keer geen indigestie aan over!!! Directvelo.com verzorgt trouwens een livestream Groetjes Klaas