maandag 30 juli 2012

Tour Alsace: hoopgevende prestatie

Hallo

De voorbije 6 dagen was ik actief in de Franse Elzas. Dinsdagavond was de -obligate en niet meetellende voor het klassement- "ploegenproloogpresentatie" de opener van deze mooie rittenkoers. Deze rit van 4,4 km haspelde we af in 5'57", niet zo traag, maar toch werden we op twee na laatste.

Woensdag ging het dan echt van start met letterlijk een 'opwarmertje'! Een graad of 33 Celsius, blauwe hemel, stralende zon, en geen zuchtje wind zorgden ervoor dat de 11 ronden over het biljartvlakke parcours in een sneltempo afgewerkt werden. Al snel reden 7 renners vooruit, maar halfweg de wedstrijd bleef hiervan nog één renner over. Die hield uiteindelijk stand tot 2,5 ronden van het einde waarna de bijna obligate massaspurt volgde. Hierin was het vooral zaak om geen tijd te verliezen en brokken te vermijden. Ik slaagde hier (zoals zowat alle 150 deelnemers) in en kwam rond de 80e plaats over de streep.

Op donderdag was het mooie Straatsburg de startplaats, na 30 km moesten de Mont-Odile, onmiddellijk gevolgd door de klim naar Champ-du-Feu, overwonnen worden, waarna nog 4 lastige plaatselijke ronden van 17,9 km in Bisschoffsheim het slot vormden. Na de opwarmer van daags voordien zouden we vandaag, gezien het parcours en de omstandigheden- 36 tot 38 graden in de schaduw en vochtig- wel eens helemaal uitgekookt kunnen worden. Ik had dus wel een beetje schrik... Helaas is dit geen goede insteek, na zowat 10 km ontstond in twee schuitjes - op het vlakke stuk van het parcours nota bene- een ruime kopgroep van 25 renners met enkele kleppers. Hoewel meerdere ploegen niet vertegenwoordigd waren, kwam er toch geen organisatie. Aan de voet van de eerste klim was de wedstrijd dan ook al bijna gereden, de leiders hadden al een bonus van bijna 7 minuten. Op de beklimmingen brak het peloton wel nog in twee stukken -waarbij ik moest aanklampen om vooraan te blijven- maar echt tijd goed maken op de koplopers deden we echter niet. De vijf sterksten zaten blijkbaar vooraan, want zij bouwden hun voorsprong stelselmatig uit. Het uitgedunde peloton waaronder mezelf raapte nog enkele renners op en kwam uiteindelijk aan voor de 14e plaats op bijna 15 minuten, het klassement was dus voorbij...

Vrijdag was zowat een typische overgangsrit. Een heuvelachtig begin en 35 graden zorgden ervoor dat het opnieuw lastig was. Na de ravage van gisteren had zowat iedereen dezelfde tactiek, mee zijn! Ook voor mij was dit het geval, ik probeerde meerdere malen gedurende de eerste 40 km, maar zonder succes. Dit kostte veel krachten en toen uiteindelijk 7 renners er na 70 km vandaar gingen moest ik even passen. De eerste 70 km die constant op een heuvelachtig parcours verliepen, werden maar liefst let een moyenne van 47 km/u afgelegd. Het peloton nam dan ook even een adempauze, waardoor de leiders een bonus van 5 minuten verzamelden. De organisatie kwam dan toch op gang in het peloton, maar mede door de rugwind en de laatste 50 km richting Colmar waren ook helemaal vlak hielden 6 van de 7 leiders net stand tegen het spurtende peloton.

Zaterdag veranderde het wedstrijd patroon. Ook het weer deed dit, een nachtelijk onweer zorgde voor afkoeling en ook de wind kwam opzetten. Die speelde echter weinig rol in de voormiddag rit die aankwam boven in Le Markstein na een klim van zowat 10 kilometer. Een ruime vluchtersgroep van 17 renners ontstond in de eerste kilometers waarna het peloton snel organiseerde om de voorsprong te binnen de perken te houden. Aan de voet van de slotklim was hun liedje dan ook uitgezongen waarna het hele pak uitéén spatte. Ik was niet super en moest voor mijn eigen tempo kiezen. Ik kon toch een gelijkmatige klim rijden en eindigde op twee minuten van de winnaar.

Na de middag mochten we onze gewone fiets ruilen voor de tijdritfiets en dit gedurende 17,7km. Het parcours met start en aankomst in Cernay was gekenmerkt door stukken vals plat omhoog en omlaag, de eerste helft, meewind en afdaling, en om terug te keren stond de wind in het nadeel en liep de weg terug omhoog. Enkele ronde punten en verkeersdrempels vormden de overige obstakels. Ik reed een keurige tijdrit, gemiddeld haalde ik 46,4 km/u en een tijd van 22'54".

Gisteren werd de Tour d'Alsace traditioneel afgesloten met de koninginnerit van Ribeauvillé naar de Ballon d'Alsace. Zes beklimmingen stonden er op het menu, waarbij de eerste onmiddellijk na de start volgde. Op deze beklimming ontstond al snel een kopgroep waarbij mijn ploegmaat Lebas. Toen de groep steeds verder aandikte begon ik te twijfelen om ook mee te gaan. Op anderhalve kilometer van de top waagde ik dan mijn kans en zo kon ik als 19e en allerlaatste nog de oversteek naar de leiders maken. De samenwerking in de kopgroep was voortreffelijk waardoor we tot maximaal 4 min 30s uitliepen. Op de derde klim van de dag, de lastige Col de Platserwasel, werd een eerste schifting doorgevoerd. Ikzelf kon stand houden en kwam uiteindelijk als eerste boven. Ook in het peloton schoten ze in gang want de voorsprong viel terug tot minder dan 3 minuten. Ik voelde me nog goed en nam in functie van ploegmaat Lebas het leeuwendeel van het werk op mijn rekening. De samenwerking bleef goed waardoor de voorsprong steeds rond de 3 minuten schommelde. Op de Grand Ballon kwam ik nog als 2e boven en op de Col de Hundsruck opnieuw als 1e. Dit leverde me nog een 2e plaats op in het bergklassement na alleswinnaar Tiernan-Locke! Met een kopgroep van 12 renners en 3 minuten voorsprong begonnen we aan de laatste 11 km bergop naar de top van de Ballon d'Alsace. Vrij snel spatte alles uitéén. Ik kon stand houden bij de eerste 8 renners, maar bij een volgende versnelling moest ik 3 renners laten gaan. Daarna reed ik mijn tempo omhoog, ik bleef echter constant op 15s van de leiders hangen. Drie renners zaten nog in mijn wiel, maar waren helaas niet sterk genoeg om mee te achtervolgen. Ik probeerde ze in het slot nog af te schudden om zo de 4e plaats te pakken, maar dit lukte niet. Spurten konden ze wel, en zo werd ik 7e... In het klassement werd ik uiteindelijk 17e. Zo kon ik deze Tour d'Alsace toch nog met een mooie noot afsluiten!

Klaas

maandag 23 juli 2012

GP Pérenchies: 700m te lang!

Hallo

700m, zoveel scheelde het gisteren om op zijn minst een mooie top 5 plaats te behalen. Daarom houd ik wat gemengde gevoelens over, tevreden aangezien het eindelijk lukte om mee te koersen en een rol van betekenis te spelen in de finale en ontgoocheling omdat ik er zo dicht bij was.

Het wedstrijdverhaal...
Met 150 renners en de zon (jawel, eindelijk was ze eens van de partij) gingen we van start voor 6 ronden van 12 km gevold door 6 ronden van 15,2 km met telkens anderhalve kilometer slechte kasseien. De eerste 6 ronden werden aan een razende vaart afgewerkt, het eerste uur stonden dan maar liefst 48 km op de teller! Hierdoor was ontsnappen bijna onmogelijk, in de derde ronde ondernam ik ook een poging, even zag het er goed uit, maar het peloton besliste toch dat het nog te vroeg was. Een ronde verder kwamen in twee schuifjes wel 20 renners aan het commando met hierbij twee ploegmaats. Zij liepen tot ongeveer één minuut uit. Daarna vatten we de kasseien aan, onmiddellijk werd er serieus geschift in het peloton. Enkele koplopers vielen terug (waaronder mijn ploegmaats) en het peloton werd serieus uitgedund. Ikzelf zat net iets te ver, maar kon na een inspanning toch terugkeren in de hoofdmacht. De volgende twee ronden organiseerden enkele ploegen de achtervolging en op 2,5 ronden van het einde was alles te herdoen. Onmiddellijk volgde een nieuw spervuur van demarrages. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde waagde ik ook mijn kans. Ik moest hard knokken, maar na drie pogingen kon ik toch een kloofje slaan, 6 renners kwamen aansluiten, de Belgische ex-profs Scheirlinckx en Coenen, Roubaix renners Drancourt en Schidt, voor het pro continentale team Bretagne Schuller was Blot vertegenwoordigd en ook de lokale DN1 ploeg van Douai had een mannetje mee. Tijdens de voorlaatste passage over de kasseien moest Schmidt afhaken waardoor we met 6 renners de slotronde ingingen met een bonus van 50 sec op het peloton. Jammer genoeg was dit ook het sein voor Drancourt om niet meer te rijden, aangezien zijn ploeg de achtervolging inzette, ook Blot wilde hierdoor niet meer rijden terwijl de renner van Douai moest afhaken. Ikzelf probeerde met Scheirlinckx de gang erin te houden. Maar uiteraard was dit niet ideaal met twee blokken aan het been. Het tempo stokte regelmatig waardoor het peloton snel terrein kon goedmaken. Op 700 m van het einde was ons lied dan over, helaas. Spijtig, als er een beetje samengewerkt werd op het einde bleven we altijd voor. Maar ik ga toch vooral mijn goede prestatie onthouden. Als ik op deze weg kan verder gaan zal er sowieso (vroeg of laat) een resultaat volgen.

Groetjes
Klaas

zaterdag 21 juli 2012

Pérenchies

Hallo

Morgen ga ik van start in de GP Pérenchies in het noorden van Frankrijk. Om 14u gaat de wedstrijd over 163 km van start (6 ronden van 12 km en 6 ronden van 15,3 km met telkens een kasseistrook). De zon zal alvast van de partij zijn. Het vlakke parcours is niet echt in mijn voordeel, maar toch hoop ik me  in het wedstrijdverloop te kunnen mengen om zo met een goed gevoel richting de Tour d'Alsace te kunnen trekken.

Gr Klaas

woensdag 18 juli 2012

Stage Alpen

Hallo

Na de wedstrijd in Pont-à-Marq, waar ik in het uitgedunde peloton eindigde, trok ik onmiddellijk door naar Lalley. Een klein dorpje tussen Gap en Grenoble in de Franse Alpen. Samen met mijn ploegmaats bracht ik er een trainingsweek als voorbereiding op wat volgt. Deze stage is prima verlopen. We hebben het vooropgestelde trainingsschema onder prima weersomstandigheden kunnen afwerken. Ook het logement was zéér goed. Hopelijk werpt de trainingsarbeid zijn vruchten af in de komende weken.

Gr Klaas

zaterdag 7 juli 2012

La Ronde Pévèloise - GP Pont-à-Marcq

Hallo

Na een korte break gevolgd door een goede trainingsweek vlieg ik er opnieuw in met "La Ronde Pévèloise". De naam Pévèle doet waarschijnlijk al een "kassei"belletje rinkelen. 187 km staan er op het programma, verdeelt over 3 verschillende circuits. Een eerste "kassei" vrij circuit van 15,9 km die we 6 keer moeten afleggen. Daarna 4 keer een circuit van 14 km met telkens één kilometer kassei van Monts-en-Pévèle. En om af te sluiten nog 3 keer een rondje van goed 11 km met tellens nog een extra strook kasseien van 700m.

Ik heb geen ervaring met deze wedstrijd en kassei koersen heb ik de laatste tijd niet meer gereden. Maar goed, als Belg kan ik dit niet helemaal verleerd zijn ook. En als de benen goed zijn, dan zal de rest wel volgen...

Na de wedstrijd vertrek ik onmiddellijk met de ploeg richting het zuiden. Daar zullen we in de Alpen de conditie verder op punt stellen.

Klaas