woensdag 23 juni 2010

Romsée - Stavelot - Romsée

Hallo,

Gisteren stond ik aan de start van één van mijn favoriete Belgische koersen. Dit was ook de ideale wedstrijd om de ontgoocheling van de Ardense Pijl weg te fietsen. Ondertussen waren we al 2 dagen verder en was mijn verkoudheid er voor een groot stuk uitgezweet waardoor ik me opnieuw beter voelde.

In het begin van de wedstrijd had ik wel nog wat last van zware benen, maar dit was niet abnormaal na de zware wedstrijd van 2 dagen voordien. Toen 14 renners wegreden was ik dan ook niet mee. Met de ploeg namen we dan ook vanaf de côte de Wanne de wedstrijd in handen. Ik viel hier als eerste aan en al snel volgden nog wat andere prikken. Boven kwamen we bij de koplopers en lag het hele peloton uitéén. Na de Wanne volgde de Haut Levée, daar viel ik opnieuw aan. Op de top kwamen een kleine 20 renners aansluiten. En op een 20 tal seconden volgde nog een groep van 20 renners. Na 15 km kwam die achtervolgende groep terug aansluiten en op dat moment viel ik opnieuw aan en kwam zo bij Gilles Devillers die even voordien weggereden was voor de Rodania Sprint. We werkten met 2 onmiddellijk goed samen. We moesten 40 km knokken voor 30s voorsprong en lang zag het er dan ook niet goed uit. Toen brak de veer bij de achtervolgers en namen we iets meer dan 1 minuut voorsprong. Bij het ingaan van de 3 plaatselijke ronden kwamen nog 2 renners opzetten met hierbij ploegmaat Frederiek Verkinderen. Zij naderden snel tot op 30s, en in de voorlaatste ronde kwamen ze terug tot op 15s. Bij het ingaan van de laatste ronde demarreerde ik op de hellende strook naar de aankomst. Er zat nog veel snee op en ik sloeg een kloof van 50 meter. Jammer genoeg viel ik wat stil op een lang stuk vals plat omhoog met de wind op kop en zo kwam Devillers, die een mikpunt had, terug aansluiten. Dan maar spurten...
Lang zag het er goed uit. Op 150m van de meet ging ik aan, maar helaas op 30meter van het einde kwam Devillers over mij. Uiteindelijk verloor ik met een halve fiets. Ik was dan ook ferm ontgoocheld, als je er zo dicht bij bent...

Enfin, de benen voelden opnieuw zeer goed aan, als je 75 km op een lastig parcours met 2 voorop kunt rijden dan kan je zeker niet klagen over de conditie.
Nu ga ik het even wat kalmer aandoen om weer wat reserves in te bouwen voor de zomermaanden, want dan volgen nog enkele mooie rittenkoersen.

Gr Klaas

maandag 21 juni 2010

Ardense Pijl

Hallo,

Gisteren werd de mooiste koers van België gereden. Een wedstrijd waar ik echt naar uitkeek en gebrand was op een mooi resultaat. Met de goede benen van vorige week ging ik dan ook met hoge verwachtingen van start in Herve.

Helaas, de wedstrijd verliep niet zoals verhoopt. Om te beginnen speelde een hardnekkige verkoudheid me parten. Ik was goed, maar bijlange niet super en om in zo'n zware koers mee te spelen moet je 100% in orde zijn.
Ook de wind zat helemaal verkeerd. De eerste 60 km zat die in het voordeel, maar toen de hellingen er aan kwamen blies de wind op kop. Hierdoor barstte de wedstrijd nooit open, wat in het nadeel speelde van aanvallers zoals mezelf. Deze 2 factoren overheersten mijn wedstrijd en zorgden ervoor dat ik niet op de plaats eindigde die ik misschien wel verdiende.

De wedstrijd begon nochtans goed. De eerste 60 km kwam ik vlot door zonder onnodig krachten verlies en in gunstige positie. Er reden namelijk 11 renners voorop met ploegmaat Tosh, maar zij kregen nooit meer dan 1 minuut voorsprong. Op de eerste drie hellingen (Xhierfomont, Basse-Bodeux en Wanne) hield ik me goed vooraan in het peloton zonder forceren. Het peloton verbrokkelde steeds, maar telkens liep alles terug samen. Nadat we de laatste vroege vluchters hadden bijgehaald nam ik zelf het commando op de lastigste helling van de dag, de côte d'Amermont. Hier trok ik fors door samen met ploegmaat Verkinderen en Gilles Devillers. Nu lag het hele peloton uiteen en reden we met een select groepje voorop. Helaas op de lange strook vals plat met de wind op kop ging niemand door en liep alles opnieuw samen. Op de volgende helling, de côte de Rosier, werd er gewoon tempo gereden, gevolg was dat niemand moest lossen en we met nog een 80 tal renners samen waren na de afdaling. Toen beseffte ik al dat het moeilijk zou worden. Niemand wou koers maken en ik heb juist een harde wedstrijd nodig. Dan maar opnieuw zelf iets proberen...
Op de Vécquée gaf ik er opnieuw enkele malen een 'snok' aan. Gevolg was dat het peloton in 3 stukken uiteen lag. Met een 30 tal renners raakten we zo voorop. Maar op het plateau boven viel het compleet stil en daar maakten 12 renners gebruik van om er vanonder te muizen. Hierbij heel wat sterke renners. Zij kregen een vrijgeleide en namen tot 40s. Nu begon het er wel heel slecht uit te zien voor mij. Op de Maquisard nam ik dan opnieuw het heft in handen. Maar met de wind op kop was het moeilijk om een echte kloof te slaan aangezien deze helling ook niet zo steil is. Thomas Degand en een andere renner konden wel de sprong vaar voren maken, ik misste de explosiviteit en kreeg het laatste gaatje niet dicht omdat ik al enkele cartouches verschoten had. De laatste kans lag op de Mont Teux. De laatste zware helling van de dag. Hierop reden we met 3 weg, even verder kwamen nog 3 renners aansluiten en met 6 konden we dan toch nog de kloof van 50s naar de leiders overbruggen. Toen we vooraan kwamen waren er al 2 renners weg en zij zouden voor blijven. Ik voelde dat ik mijn beste pijlen ondertussen verschoten had. Ik probeerde nog een ereplaats uit de brand te slepen, maar dit lukte niet meer. Ik eindigde leeggestreden en ontgoocheld als 19e.

Het zat echt niet mee, bergop was ik zeker bij de besten van de koers. Helaas bleef de wedstrijd -zoals zo vaak in België dit jaar- zeer gesloten. Met de wind op kop was dit een ondankbare opgave en verbruikte ik zo veel krachten. Toen na de Vécquée een kopgroep ontstond op het vlakke wist ik dat het zeer moeilijk zou worden.
Door een domme verkoudheid -waarom juist deze week?- was ik ook niet 100%, jammer. Er werd ook behoorlijk op mijn wiel gekoerst wat ook al niet gemakkelijk was.
Enfin, er volgen nog een pak mooie koersen, te beginnen met Romsée morgen. Hopelijk ben ik goed gerecupereerd en is die verkoudheid er stillaan uit zodat ik daar wel een mooi resultaat kan behalen en de ontgoocheling kan wegspoelen.

Groetjes Klaas

vrijdag 18 juni 2010

Vooruitblik: Flèche Ardennaise

Hallo,

Zondag staat met de Flèche Ardennaise -voor mij- één van de mooiste wedstrijden in België op het programma.
Om 12u30 gaan we van start in deze wedstrijd die tevens meetelt voor de Topcompetitie. De eerste 155 km verlopen in lijn, waarna we terug in Herve aankomen voor nog 2 plaatselijke ronden van 10 km.
Dit is waarschijnlijk wel de lastigste wedstrijd in België, er moeten dan ook niet minder dan 10 hellingen overwonnen worden. En dit zijn niet van de minste met o.a. de côte de Wanne, Rosier, Vécquée, Maquisart en Mont-Theux.
Vorige week heb ik bewezen dat de vorm uitstekend is, ik hoop dat ik ze ook in deze wedstrijd kan verzilveren. Een verkoudheid deze week zorgde nog even voor wat onzekerheid bij mezelf, maar tegen zondag vermoed ik dat die helemaal achter de rug ligt.

Gr Klaas

meer info op:
http://www.fleche-ardennaise.be/index_fichiers/Page733.htm

maandag 14 juni 2010

Ronde de l'Oise: 2e, 3e en 4e rit

Hallo,

Sinds gisteren zit de Ronde de l'Oise er ook weer op.
Zoals je kon lezen had ik de eerste dag goede benen, ik reed een goede koers, maar werd op het einde opnieuw ingerekend.
De volgende 3 ritten zouden normaal gezien geen massapurten worden aangezien ze telkens minstens 180 km lang waren en steeds over een geaccidenteerd terrein verliepen.
Tijdens de 2e rit hadden wij met Beveren2000 de opdracht om de leiderstrui te proberen behouden zonder daarbij ons zelf kapot te rijden. Daarom probeerden we telkens iemand mee te schuiven in de talloze aanvallen. Uiteindelijk slaagde Tosh erin om met 8 renners weg te rijden. Veel voorsprong kregen ze nooit en na 70 km werd het peloton in verschillende waaiers getrokken. Ik bevond me vooraan en zat in de eerste groep die naar de leiders toe reed. Maar een 10 tal kilometer verder liep alles opnieuw samen.
Het bleef echter oorlog en dus bleef het belangrijk om attent vooraan te koersen. Na 110 km rijden kwam er dan toch in verschillende schuifjes afscheiding en reden 40 renners weg waaronder mezelf en ploegmaat Wallays. Het peloton liet begaan en dus zat de winnaar vooraan. In de lastige finale ontplofte de koers helemaal. In de afdaling van de voorlaatste helling reden 15 renners weg. Ik liet me verrassen en besefte dat ik op de laatste helling alles op alles zou moeten zetten om er nog naar toe te rijden. Ik slaagde hierin en ook enkele andere renners kwamen nog terug waardoor we met 20 renners op kop kwamen. In de finale was het wat gokken, ik schoof regelmatig mee en op 7 km van het einde reden we met 9 renners weg waaronder 2 duo's. Hierdoor was het moeilijk om nog iets te proberen. Eén renner kon de spurt ontlopen, ik finishte op 4sec moegestreden als 8e.
Ook op dag 3 was het een zeer geanimeerde rit. Dit maal was het vooral de wind die het lastig maakte. Het werd constant op een lint koersen en oppassen voor breuken. Toen er even een groep wegreed met veel gevaarlijke renners zonder Beveren2000 vertegenwoordiger moesten we even vol aan de bak. Na 10 km achtervolgen konden we de kloof dicht rijden, daarna kwamen we aan 2 hellingen, hierop scheurde het peloton opnieuw en dit maal was ik wel mee met de eerste groep. Maar aangezien er te veel renners voor het klassement vooraan zaten, zette het peloton de achtervolging in en zo werden we na 20 km opnieuw gegrepen in de bevoorrading. Op dat moment reden 3 renners weg die op meer dan 24 minuten stonden in het klassement en zij kregen wel een vrijgeleide. Ze liepen tot 8 minuten uit en het peloton waar de ploeg van de leider de wedstrijd controleerde maakte geen aanstalten meer om er nog naar toe te rijden. In een spurt met 3 was Nico Eeckhout de snelste, ik eindigde in het peloton dat voor de 4e plaatst spurtte op goed 3 minuten.
Ook de laatste rit ging furieus van start. Al snel zag ik dat het peloton enkele keren uiteen viel op enkele korte beklimmingen en daarom probeerde ik snel op te schuiven. Na 20 km kwam er opnieuw een breuk, gelukkig was ik attent en kon ik als allerlaatste nog net het kloofje met de eerste groep dichten. Hierdoor kwamen we met 35 renners op kop waaronder ook ploegmaats Jelle en Sven. Even verder werd Jelle spijtig genoeg door pech teruggeslagen naar het grote peloton dat al snel liet belopen aangezien bijna alle ploegen vooraan vertegenwoordigd waren. Vooraan waren 6 renners uit de top 9 vertegenwoordigd. Voor mij zag dit er prima uit en zo werd ik virtueel 5e. In de finale bleek dit echter een nadeel, die 6 renners (waaronder mezelf) gaven elkaar geen meter ruimte en hiervan profiteeren enkele andere renners die verder stonden om er vanonder te muizen. Zij kregen dan ook een vrijgeleide. Ook voor het klassement werd het nog een secondenspel. Gelukkig had ik nog ploegmaat Sven Jodts aan mijn zijde. Hij gaf nog alles zodat de kloof opnieuw kleiner werd. Drie renners bleven voorop en één daarvan kon mij zo passeren in het klassement. Ik werd uiteindelijk 23e in de rit en eindigde deze ronde op een mooie 6e plaats. Opnieuw een knappe prestatie in een UCI2.2 koers.

Hopelijk kan ik de lijn de volgende weken door trekken!
Gr Klaas

donderdag 10 juni 2010

1e rit l'Oise

Hallo,

Vandaag ging ik van start in de ronde de l'Oise, de eerste rit was meteen pittig. Met 125 km vrij kort maar wel een lastig parcours.

Van in de start voelde ik al dat ik goede benen had en ik was dan ook mee toen na 5 km 25 renners wegreden op de eerste beklimming. Maar dit duurde echter niet lang. Ik probeerde constant vooraan te rijden en mee te springen, maar het was moelijk om weg te rijden aangezien de wind op kop zat.
Toen we even de andere richting uitreden kwam de wind op de zij te staan. Ook nu was ik niet uit de eerste 5 te slaan, het peloton brak in verschillende stukken en ik was opnieuw mee in de eerste groep.
Toen alles terug samen liep reden 15 renners op kouse voeten weg, ploegmaat Tosh was voor ons mee. Ik probeerde vaak mee te springen in tegenreacties, maar die droegen nooit ver. Ook die vlucht kreeg geen vrijgeleide en werd op 25 km van het einde terug gepakt.
Toen kwamen er nog 2 hellingen aan. Op de eerste hiervan gebeurde niks. Op de 2e voelde ik me nog goed en op een kilometer van de top ging ik vol door. Ik reed zo hard ik kon en boven waren wet met 8 renners weg. Jammer genoeg ben ik nog bestolen en kreeg ik geen punten in het bergklassement, hoewel ik als 2e de top rondde!!!
Even verder kwamen nog 7 renners aansluiten en met nog 15 km te gaan hadden we 25s voorsprong op het peloton. Aangezien al de sterkste renners vooraan zaten zag het er dus goed uit...
Helaas, de lange rechte wegen waren niet in ons voordeel en de ploegen van de spurters konden zich goed organiseren. Op 3 km van het einde werden we dan ook opnieuw ingerekend, jammer maar helaas...

Het draaide dus uit op een massaspurt, en ploegmaat Jarl Salomein wist hierin het laken naar zich toe te trekken! Een mooi succes dus.
Ik kan zeggen dat ik me uitstekend voelde, ten opzichte van vorig jaar, toen ik hier moest aanklampen, vandaag was ik één van de sterksten in de wedstrijd.

Hopelijk kan ik de conditie één van de komende dagen verzilveren.

Gr Klaas

zondag 6 juni 2010

Valpartij te Gits

Hallo,

Vandaag ging ik van start in Gits. De bedoeling was om wat snelheid op te doen en in het begin rustig in het peloton te rijden, ik zou dan wel zien hoe het ging...

Maar aangezien er maar 30 deelnemers waren was er van een peloton weining sprake. Het was dus constant meekoersen en in de wind rijden, maar het gevoel was toch redelijk goed. Bij de start lagen de wegen nog nat, maar al snel begonnen ze op te drogen, gelukkig maar, want in het centrum van Gits lagen enkele linke bochten. Het eerste werd snel afgelegd (44 km), maar alles bleef nog samen. Net toen begon het peloton uit elkaar te vallen. Ik reageerde, maar deed dit iets te enthousiast, met als gevolg dat ik weg gleed in een bocht die half nat-droog lag.
Tegen dat ik opnieuw vertrokken was lag ik een minuut achter en werd dus tot opgave gedwongen.
Jammer, want ik had nog graag wat extra koerskilometers opgedaan. Maar ja, het belangrijkste is dat ik geen blessures heb opgelopen, buiten wat ordinaire schaafwonden.

Op naar de Ronde de l'Oise.

Gr Klaas

zaterdag 5 juni 2010

Rust, examens en koers...

Hallo,

Na een korte break van een kleine week heb ik de trainingen hervat. Maandag heb ik nog een examen afgelegd, maar daarna heb ik goed doorgetraind, met als hoogtepunt 2 stevige trainingen in de Ardennen.
Morgen ga ik ook de 'koersdraad' weer op pikken en ga ik van start in de kermiskoers van Gits (start om 14u15 voor 22 ronden van 6,6 km). Deze wedstrijd zie ik vooral als training om opnieuw wat ritme en snelheid op te doen, alhoewel ik vermoed dat dit na 2 weken niet weg zal zijn.

Daarna volgt de Ronde de l'Oise (UCI2.2) van donderdag tot en met zondag (10 t.e.m. 13 juni), een mooie koers en een nieuwe kans om me in de kijker te rijden. En tussendoor nog een examen (het laatste, hoop ik toch) op dinsdag (8 juni).
De week hierna volgt dan weer de Flèche Ardennaise (20 juni) en op dinsdag Romsée-Stavelot-Romsée (22 juni). Twee wedstrijden waar ik altijd naar uitkijk.

Er komen dus enkele mooie, drukke weken aan. Hopelijk werpt de training van de afgelopen week wat mooie vruchten af en kan ik daarna ook om (andere) vruchten op school...

Gr Klaas