Hallo
Er resten nog twee koersweekends (in België). Ik weet nog niet of ik nog aan wedstrijden zal deelnemen, misschien dat ik volgende week nog aan de start verschijn in Deerlijk-Belgiek (als de papieren in orde zijn en ik me goed voel). Dit weekend ga ik normaal starten in Le Viking, een cyclosportive op de trainingswegen van Jacques Anquetil. Dit is echter nog niet zeker, want momenteel heb ik een aardige verkoudheid te pakken.
Nu ja, veel verandert dit allemaal niet meer aan 2011. Een geslaagd jaar en een mooie ervaring. Ik vind dat ik een zeer sterk en constant seizoen gereden heb. Met enkele ups, maar zonder echte downs. Hoewel ik drie wedstrijden van een hoog niveau won, ben ik niet altijd beloond geweest met klinkende uitslagen, pech op slechte momenten zat daar voor een groot deel tussen.
Mijn algemene indruk is dat het in Frankrijk sowieso al moeilijker is om uitslagen bijéén te rijden, bekijk maar eens de resultaten van de voorbije WK's bij de jeugd! Zelfs op relatief parcoursen die me beter liggen is het moeilijk om afscheiding te krijgen en dus voor mij moeilijker om resultaten te behalen.
Toch kan ik 2011 met een goed gevoel afsluiten, in Frankrijk kennen ze me ondertussen 'Klasse Sys' en word ik gerespecteerd voor mijn manier van koersen. Dit leidde er onder meer toe dat ik volgend jaar opnieuw een stap vooruit kan zetten in mijn wielercarrière en aan de slag ga voor de Continentale ploeg Team Bridgestone Anchor. Deze ploeg van Japanse origine begint volgend jaar met een Europees project en ik mag hier deel van uitmaken. De bedoeling is dat we een pak UCI wedstrijden van 1ste en 2de categorie afwerken en dat de ploeg langzaam groeit. Mijn eigen ambitie is vooral om me te bewijzen in de profwedstrijden en op die manier nog wat sterker te worden.
Voila, een korte update over de situatie. Indien ik volgende week nog in België rij zal ik dit aankondigen op de blog.
Groetjes
Klaas
vrijdag 30 september 2011
zondag 25 september 2011
Blangy-sur-Bresle
Hallo
Gisteren nam ik deel aan de laatste wedstrijd tellende voor de Coup de France, de GP Blangy-sur-Bresle. Eerst 6 vrij vlakke ronden van goed 10 km en daarna nog 7 ronden van 17 km met een helling van een 3 tal kilometer op 5 km van de aankomst waarna de laatste 5 km in dalende lijn richting aankomst liepen. Door de aangename weersomstandigheden, zonnig en slechts een zuchtje wind, werd het een snelle wedstrijd. Na een 30 tal kilometer ontstond er een kopgroep van een 7 tal renners. Zij liepen tot maximaal 5 minuten voorsprong uit waarna de wedstrijd weer op gang kwam in het peloton. In de eerste grote ronde konden een 10 tal renners wegrijden in de afdaling richting aankomst en zo de brug slaan naar de leiders. Zo kregen we een 15 tal renners aan de leiding met 2 minuten voorsprong op het peloton. Waarin de ploeg van Nogent-sur-Oise en Vendee U de voorsprong binnen de perken hield. Bij het ingaan van de laatste ronde hadden de leiders nog een 40 tal seconden voorsprong, het tempo werd nog opgevoerd en op de klim lag alles op een zakdoek bijéén. Dit zou mijn moment van de wedstrijd moeten worden. Samen met enkele andere renners ondernam ik een poging om bergop het verschil te maken. Ik voelde me goed, maar het parcours liet het niet toe om grote verschillen te slaan. De vluchters werden hierdoor wel allemaal bijgebeend op 4 renners na. Zij gingen met een kleine voorsprong de laatste (technische) kilometer in. Eén van de vier kon de laatste bocht als eerste aansnijden en won zo net voor het aanstormende peloton. Ik eindigde op een 64e plaats.
Gr Klaas
Gisteren nam ik deel aan de laatste wedstrijd tellende voor de Coup de France, de GP Blangy-sur-Bresle. Eerst 6 vrij vlakke ronden van goed 10 km en daarna nog 7 ronden van 17 km met een helling van een 3 tal kilometer op 5 km van de aankomst waarna de laatste 5 km in dalende lijn richting aankomst liepen. Door de aangename weersomstandigheden, zonnig en slechts een zuchtje wind, werd het een snelle wedstrijd. Na een 30 tal kilometer ontstond er een kopgroep van een 7 tal renners. Zij liepen tot maximaal 5 minuten voorsprong uit waarna de wedstrijd weer op gang kwam in het peloton. In de eerste grote ronde konden een 10 tal renners wegrijden in de afdaling richting aankomst en zo de brug slaan naar de leiders. Zo kregen we een 15 tal renners aan de leiding met 2 minuten voorsprong op het peloton. Waarin de ploeg van Nogent-sur-Oise en Vendee U de voorsprong binnen de perken hield. Bij het ingaan van de laatste ronde hadden de leiders nog een 40 tal seconden voorsprong, het tempo werd nog opgevoerd en op de klim lag alles op een zakdoek bijéén. Dit zou mijn moment van de wedstrijd moeten worden. Samen met enkele andere renners ondernam ik een poging om bergop het verschil te maken. Ik voelde me goed, maar het parcours liet het niet toe om grote verschillen te slaan. De vluchters werden hierdoor wel allemaal bijgebeend op 4 renners na. Zij gingen met een kleine voorsprong de laatste (technische) kilometer in. Eén van de vier kon de laatste bocht als eerste aansnijden en won zo net voor het aanstormende peloton. Ik eindigde op een 64e plaats.
Gr Klaas
maandag 19 september 2011
La Ronde Mayennaise
Hallo
Gisteren stond ik aan de start van de najaarsklassieker, La Ronde Mayennaise. We gingen met 160 km van start in Laval voor 157 km, waarvan 135 in lijn en nog 5 plaatselijke ronden van goed 4 km. Bij de start stond er nog een aangenaam najaarszonnetje, maar al gauw moest deze (jammer genoeg) plaatsmaken voor grauwe wolken en de bijhorende regen (bijna gedurende de hele wedstrijd).
Al vrij snel in de wedstrijd kregen we een kopgroep van een 10 tal renners. Zij liepen tot een 2 tal minuten uit waarna twee ploegen de handen inéén sloegen en de achtervolging op gang brachten. Hierdoor kregen we een algemene hergroepering na 90 km. Even verder brak de wedstrijd helemaal open. Op de 'Petit Tourmalet', een korte, maar steile en vrij smalle helling gevolgd door een vlak stuk waar de wind vrij spel had, scheurde het peloton in een 5 tal stukken. Voor het eerst in de wedstrijd begaf ik me op de voorposten, maar jammer genoeg duurde dit niet lang. Ik was mee in een eerste peloton van een 30 tal renners, maar 500 m verder reed ik lek. Het is niet dat ik dit jaar meer pech heb dan een ander, maar het noodlot wil dat het iedere keer op een beslissend moment in de wedstrijd is! Nadat alle pelotons me gepasseerd waren kon ik eindelijk gedepanneerd worden. Na een razende achtervolging (tussen de wagens) waarbij ik meerdere groepen opnieuw voorbij reed kwam ik opnieuw aansluiten bij het eerste peloton dat opnieuw een 70 tal renners sterk was. Echter, op dat moment waren 16 renners juist weggereden. Alle grote ploegen waren vertegenwoordigd waardoor het snel duidelijk werd dat dit de goede vlucht was. Ik trok nog twee keer mee in een tegenaanval op de laatste 2 hellingen, maar er kwam nooit een goede organisatie op gang en dus was terug keren onmogelijk. In de plaatselijke ronden viel het peloton nog helemaal uitéén na de leiders. Ik eindigde in een eerste groep rond de 30e plaats.
De volgende wedstrijd is de laatste manche van de Coupe de France, nl. de GP de Blangy-sur-Bresle.
Gr Klaas
Gisteren stond ik aan de start van de najaarsklassieker, La Ronde Mayennaise. We gingen met 160 km van start in Laval voor 157 km, waarvan 135 in lijn en nog 5 plaatselijke ronden van goed 4 km. Bij de start stond er nog een aangenaam najaarszonnetje, maar al gauw moest deze (jammer genoeg) plaatsmaken voor grauwe wolken en de bijhorende regen (bijna gedurende de hele wedstrijd).
Al vrij snel in de wedstrijd kregen we een kopgroep van een 10 tal renners. Zij liepen tot een 2 tal minuten uit waarna twee ploegen de handen inéén sloegen en de achtervolging op gang brachten. Hierdoor kregen we een algemene hergroepering na 90 km. Even verder brak de wedstrijd helemaal open. Op de 'Petit Tourmalet', een korte, maar steile en vrij smalle helling gevolgd door een vlak stuk waar de wind vrij spel had, scheurde het peloton in een 5 tal stukken. Voor het eerst in de wedstrijd begaf ik me op de voorposten, maar jammer genoeg duurde dit niet lang. Ik was mee in een eerste peloton van een 30 tal renners, maar 500 m verder reed ik lek. Het is niet dat ik dit jaar meer pech heb dan een ander, maar het noodlot wil dat het iedere keer op een beslissend moment in de wedstrijd is! Nadat alle pelotons me gepasseerd waren kon ik eindelijk gedepanneerd worden. Na een razende achtervolging (tussen de wagens) waarbij ik meerdere groepen opnieuw voorbij reed kwam ik opnieuw aansluiten bij het eerste peloton dat opnieuw een 70 tal renners sterk was. Echter, op dat moment waren 16 renners juist weggereden. Alle grote ploegen waren vertegenwoordigd waardoor het snel duidelijk werd dat dit de goede vlucht was. Ik trok nog twee keer mee in een tegenaanval op de laatste 2 hellingen, maar er kwam nooit een goede organisatie op gang en dus was terug keren onmogelijk. In de plaatselijke ronden viel het peloton nog helemaal uitéén na de leiders. Ik eindigde in een eerste groep rond de 30e plaats.
De volgende wedstrijd is de laatste manche van de Coupe de France, nl. de GP de Blangy-sur-Bresle.
Gr Klaas
dinsdag 13 september 2011
3 Jours de Cherbourg, de laatste rittenkoers...
Hallo
Vorige week maandag startte ik nog Guerville. De goede ontsnapping vertrok al in de 1e ronde, ik ging nog in de achtervolging met Carl Naibo. We kwamen nog terug tot op een 20 tal meter, maar de 10 koplopers gingen er nog eens vol voor op een strook met zijwind waardoor ze definitief weg waren. Eens terug ingelopen door het peloton gaf ik er al snel de brui aan met het oog op de 3 Jours de Cherbourg, de laatste rittenwedstrijd van het jaar.
Vrijdag ging die dan van start. Een aangename herfstzon en een licht briesje zorgden ervoor dat de we een snel wedstrijdbegin kregen met meerdere ontsnappingspogingen. Ook ik waagde mijn kans, maar zonder succes. Uiteindelijk was het wachten tot km 115, daar viel de wedstrijd in een beslissende plooi. Twee opéénvolgende hellingen zorgden voor afscheiding. Ik voelde me vrij goed en voerde mee de forcing. Dit zorgde uiteindelijk voor een kopgroep van 16 renners. Met deze 16 doken we de finale letterlijk in, de laatste 5 km bestonden uit 2,5 km bergaf en 2,5 km bergop. Door een valpartij viel de kopgroep in de afdaling al uitéén in 3 stukken, ik zat in het 3e groepje. Ik reageerde nog fel, kwam nog sterk terug, maar in de laatste km met wind op kop kon niemand steun bieden om de 3 leiders alsnog te grijpen. De drie mochten voor de zege spurten, ik eindigde op 6 seconden samen met 3 andere renners op een 6e plaats.
Op zaterdag kregen we gedurende de eerste 125 km een vrij gecontroleerd koersverloop. Toch moest ik na 80 km al even aan de bak op een helling, toen 24 renners 40s voorop lagen, maar gelukkig konden we vrij snel terug komen met een deel van het peloton. Ondertussen had de zon ook plaats gemaakt voor striemende regen wat een extra dimensie aan de koers gaf. De laatste onstnapping werd teniet gedaan op 30 km van het einde, waarna de wedstrijd open brak op de voorlaatste helling. Deze was niet lastig genoeg om op weg te rijden, maar zorgde vooral achteraan voor verbrokkeling, zo gingen we met amper 30 renners de finale ronde van 25 km in. Hier viel de wedstrijd al snel in de plooi. Een ploegmaat van de leider reed weg wat voor een vreemde situatie zorgde. De controle viel helemaal weg en er werd slag om slinger gedemareerd. Vijf renners konden de brug slaan naar de koploper waaronder de leider in de wedstrijd. Meteen viel het achteraan helemaal stil, terwijl vooraan niet getwijfeld werd. Hierdoor hadden we al snel een serieuze achterstand. Ik trok nog in de achtervolging, maar kreeg een ploegmaat van de leider mee als waakhond. Ik naderde tot op een kleine 10s, maar kreeg het gaatje niet toe. Toen ik terug ingelopen werd kwam de organisatie nooit meer op gang waardoor we uiteindelijk met een achterstand van één minuut binnen liepen. In het klassement zakte ik hierdoor terug naar een 9e plaats.
Zondag werd les 3 Jours de Cherbourg afgesloten met een tijdrit van 10 km een etappe van 99 km. De tijdrit werd op een zéér lastige omloop verreden. Ik ging goed van start, maar na de klim vond ik het goede ritme niet helemaal terug. Uiteindelijk eindigde ik als 15e en schoof ik één plaats op in het klassement, 8e dus.
's Namiddags zou het nog opletten worden. Een strakke wind en nog enkele hellingen boden nog mogelijkheden. De ploeg van de leider had de wedstrijd echter vrij snel onder controle. Vijf leiders kregen een vrijgeleide en de strakke wind op kop gedurende de eerste helft van de wedstrijd legden de wedstrijd lam. Op 20 km van het einde lagen nog een tweetal hellingen. Tot twee keer toe probeerde ik nog weg te rijden. Maar zonder succes. Hierdoor werd het peloton wel nog flink uitgedund. Eén renner kon de spurt nog ontlopen en won waarna ik met een eerste pelotonnetje binnenkwam voor plaats 2. In het klassement veranderde er niets meer en bleef ik 8e.
Vorige week maandag startte ik nog Guerville. De goede ontsnapping vertrok al in de 1e ronde, ik ging nog in de achtervolging met Carl Naibo. We kwamen nog terug tot op een 20 tal meter, maar de 10 koplopers gingen er nog eens vol voor op een strook met zijwind waardoor ze definitief weg waren. Eens terug ingelopen door het peloton gaf ik er al snel de brui aan met het oog op de 3 Jours de Cherbourg, de laatste rittenwedstrijd van het jaar.
Vrijdag ging die dan van start. Een aangename herfstzon en een licht briesje zorgden ervoor dat de we een snel wedstrijdbegin kregen met meerdere ontsnappingspogingen. Ook ik waagde mijn kans, maar zonder succes. Uiteindelijk was het wachten tot km 115, daar viel de wedstrijd in een beslissende plooi. Twee opéénvolgende hellingen zorgden voor afscheiding. Ik voelde me vrij goed en voerde mee de forcing. Dit zorgde uiteindelijk voor een kopgroep van 16 renners. Met deze 16 doken we de finale letterlijk in, de laatste 5 km bestonden uit 2,5 km bergaf en 2,5 km bergop. Door een valpartij viel de kopgroep in de afdaling al uitéén in 3 stukken, ik zat in het 3e groepje. Ik reageerde nog fel, kwam nog sterk terug, maar in de laatste km met wind op kop kon niemand steun bieden om de 3 leiders alsnog te grijpen. De drie mochten voor de zege spurten, ik eindigde op 6 seconden samen met 3 andere renners op een 6e plaats.
Op zaterdag kregen we gedurende de eerste 125 km een vrij gecontroleerd koersverloop. Toch moest ik na 80 km al even aan de bak op een helling, toen 24 renners 40s voorop lagen, maar gelukkig konden we vrij snel terug komen met een deel van het peloton. Ondertussen had de zon ook plaats gemaakt voor striemende regen wat een extra dimensie aan de koers gaf. De laatste onstnapping werd teniet gedaan op 30 km van het einde, waarna de wedstrijd open brak op de voorlaatste helling. Deze was niet lastig genoeg om op weg te rijden, maar zorgde vooral achteraan voor verbrokkeling, zo gingen we met amper 30 renners de finale ronde van 25 km in. Hier viel de wedstrijd al snel in de plooi. Een ploegmaat van de leider reed weg wat voor een vreemde situatie zorgde. De controle viel helemaal weg en er werd slag om slinger gedemareerd. Vijf renners konden de brug slaan naar de koploper waaronder de leider in de wedstrijd. Meteen viel het achteraan helemaal stil, terwijl vooraan niet getwijfeld werd. Hierdoor hadden we al snel een serieuze achterstand. Ik trok nog in de achtervolging, maar kreeg een ploegmaat van de leider mee als waakhond. Ik naderde tot op een kleine 10s, maar kreeg het gaatje niet toe. Toen ik terug ingelopen werd kwam de organisatie nooit meer op gang waardoor we uiteindelijk met een achterstand van één minuut binnen liepen. In het klassement zakte ik hierdoor terug naar een 9e plaats.
Zondag werd les 3 Jours de Cherbourg afgesloten met een tijdrit van 10 km een etappe van 99 km. De tijdrit werd op een zéér lastige omloop verreden. Ik ging goed van start, maar na de klim vond ik het goede ritme niet helemaal terug. Uiteindelijk eindigde ik als 15e en schoof ik één plaats op in het klassement, 8e dus.
's Namiddags zou het nog opletten worden. Een strakke wind en nog enkele hellingen boden nog mogelijkheden. De ploeg van de leider had de wedstrijd echter vrij snel onder controle. Vijf leiders kregen een vrijgeleide en de strakke wind op kop gedurende de eerste helft van de wedstrijd legden de wedstrijd lam. Op 20 km van het einde lagen nog een tweetal hellingen. Tot twee keer toe probeerde ik nog weg te rijden. Maar zonder succes. Hierdoor werd het peloton wel nog flink uitgedund. Eén renner kon de spurt nog ontlopen en won waarna ik met een eerste pelotonnetje binnenkwam voor plaats 2. In het klassement veranderde er niets meer en bleef ik 8e.
woensdag 7 september 2011
Tour de la Seine-Maritime: climax eindigt op sisser...
Hallo
Van vrijdag tot en met zondag kon je mij terugvinden in het departement van de Seine-Maritime (76), tevens een belangrijke sponsor van mijn ploeg VC Rouen 76. Een doel voor de ploeg en ook ikzelf wou graag nog eens een mooi resultaat neerzetten.
Het parcours was vrij gevarieerd, met op vrijdag een rit van het mooie Fécamp naar Caudebec-les-Elbeuf (139 km). Door het mooie weer (zon en een lichte zeebries) werd het een zeer snelle wedstrijd. Op de verschillende hellingen werd er snel gereden, maar kwam er nooit echt afscheiding. De wedstrijd werd gekleurd door een ontsnapping van 3 renners. Zij werden op 15 km van het einde terug bijgebeend waarna de wedstrijd op een spurt uitdraaide. In de gevaarlijke laatste kilometer nam ik geen risico's, jammer genoeg misten enkele renners voor mij de laatste bocht waardoor er een breuk ontstond en ik op 11s achterstand binnenkwam.
Op zaterdagvoormiddag kregen we een korte rit van 94 km met aankomst in Yvetôt voor de wielen geschoven. Opnieuw mooi weer en windstil. De ploeg van leider Arnaud Démare (CC Nogent-sur-Oise) hield het peloton onder controle. Geen enkele ontsnapping kreeg een vrijgeleide. Ik voelde me beter dan de eerste dag en ging op de laatste helling van de dag in de aanval. Met twee renners in steun liepen we tot 15s uit, maar op goed 10 km van het einde was ons liedje uitgezongen waarna de wedstrijd beslist werd in een spurt bergop. Het was opnieuw Démare die zich de snelste toonde, dit keer verloor ik geen tijd.
In de namiddag mochten we dan nog met de hele ploeg aan de slag voor een ploegentijdrit van 35 km met start en aankomst in Valmont. Het parcours was zéér mooi en gevarieerd. Mooie wegen en een 3 tal hellingen maakten er een mooie tijdrit van. Ik voelde me opnieuw beter en samen met de ploeg reed ik een behoorlijke tijdrit, al snel verloren we één renner waardoor een 5e plaats het maximum haalbare was.
Op zondag werd er afgesloten met een rit van goed 160 km van Caudebec-en-Caux naar Sandouville. Dit keer een ander scenario. Het mooie weer had na een storm tijdens de nacht plaats gemaakt voor echt herfstweer. Regen, wind en koude zouden er dit keer een echte slijtage slag van maken. Het parcours was ook lastiger dan de voorbije dagen met in de laatste 50 km nog een 4 tal zware hellingen. Van in het begin ontplofte de wedstrijd. Een afdaling in de regen veroorzaakte verschillende breuken in het peloton. Hierdoor kregen we een 20 tal renners aan de leiding gevolgd door het peloton met mezelf dat aangevoerd werd door de ploeg van leider Démare. Na een 60 km achtervolging waarbij er razendsnel gereden werd kwam alles opnieuw samen. De volgende 50 km was constant op en af met zijwind gedurende een 25 tal kilometer. Ik twijfelde niet en waagde haast onmiddellijk mijn kans. Eerst met 15, bij de samensmelting opnieuw, maar dan met 5 renners. Ech wegrijden lukte echter nooit en toen de wind op kop kwam te staan kwam het peloton, dat door de zijwind herleid was tot een 30 tal renners terug aansluiten. Vervolgens viel de wedstrijd voor het eerst stil. De grote wegen richting de lastigste helling van de dag (km 115) met de wind op kop zorgden ervoor dat wegrijden onmogelijk was. Vervolgens gebeurde wat iedereen wist. De wedstrijd ontplofte na 115 km. De acht sterkste renners reden weg, zij namen onmiddellijk anderhalve minuut voorsprong, waarna de rest van het peloton de handdoek in de ring gooide! En bij die acht kon ik mijn wagonnetje aanhaken! Hoera, omdat ik ook nog redelijk geplaatst stond was een plaats in de top 5 zeker en een plaats op het podium was ver van onhaalbaar, zelf de eindzege was niet onmogelijk!!!
Helaas, de euforie duurde niet lang. Na een 6 tal kilometer eindigde mijn wedstrijd in een anticlimax, een lekke band op het slechtste moment van de wedstrijd zorgde ervoor dat ik terug in het peloton belandde. Ik kreeg een wiel van de neutrale motor, maar doordat de volgwagens nog niet doorgelaten waren en ik helemaal alleen op 45 s van de leiders, die volle bak doorreden, zat was het een hopeloze situatie. De 7 eindigden uiteindelijk met 10 minuten voorsprong op het pelotonnetje met mezelf. Ik werd 19e in de rit en 18e in het klassement.
Jammer, maar dit hoort nu eenmaal bij de koers. Er waren veel lekke banden vandaag, maar bij mij was de timing wel heel slecht.
Volgende weekend is er een herkansing met de 3 Jours de Cherbourg. Hopelijk kan ik de lijn nog wat doortrekken hoewel ik voel dat het stillaan op zijn einde loopt.
klaas
Van vrijdag tot en met zondag kon je mij terugvinden in het departement van de Seine-Maritime (76), tevens een belangrijke sponsor van mijn ploeg VC Rouen 76. Een doel voor de ploeg en ook ikzelf wou graag nog eens een mooi resultaat neerzetten.
Het parcours was vrij gevarieerd, met op vrijdag een rit van het mooie Fécamp naar Caudebec-les-Elbeuf (139 km). Door het mooie weer (zon en een lichte zeebries) werd het een zeer snelle wedstrijd. Op de verschillende hellingen werd er snel gereden, maar kwam er nooit echt afscheiding. De wedstrijd werd gekleurd door een ontsnapping van 3 renners. Zij werden op 15 km van het einde terug bijgebeend waarna de wedstrijd op een spurt uitdraaide. In de gevaarlijke laatste kilometer nam ik geen risico's, jammer genoeg misten enkele renners voor mij de laatste bocht waardoor er een breuk ontstond en ik op 11s achterstand binnenkwam.
Op zaterdagvoormiddag kregen we een korte rit van 94 km met aankomst in Yvetôt voor de wielen geschoven. Opnieuw mooi weer en windstil. De ploeg van leider Arnaud Démare (CC Nogent-sur-Oise) hield het peloton onder controle. Geen enkele ontsnapping kreeg een vrijgeleide. Ik voelde me beter dan de eerste dag en ging op de laatste helling van de dag in de aanval. Met twee renners in steun liepen we tot 15s uit, maar op goed 10 km van het einde was ons liedje uitgezongen waarna de wedstrijd beslist werd in een spurt bergop. Het was opnieuw Démare die zich de snelste toonde, dit keer verloor ik geen tijd.
In de namiddag mochten we dan nog met de hele ploeg aan de slag voor een ploegentijdrit van 35 km met start en aankomst in Valmont. Het parcours was zéér mooi en gevarieerd. Mooie wegen en een 3 tal hellingen maakten er een mooie tijdrit van. Ik voelde me opnieuw beter en samen met de ploeg reed ik een behoorlijke tijdrit, al snel verloren we één renner waardoor een 5e plaats het maximum haalbare was.
Op zondag werd er afgesloten met een rit van goed 160 km van Caudebec-en-Caux naar Sandouville. Dit keer een ander scenario. Het mooie weer had na een storm tijdens de nacht plaats gemaakt voor echt herfstweer. Regen, wind en koude zouden er dit keer een echte slijtage slag van maken. Het parcours was ook lastiger dan de voorbije dagen met in de laatste 50 km nog een 4 tal zware hellingen. Van in het begin ontplofte de wedstrijd. Een afdaling in de regen veroorzaakte verschillende breuken in het peloton. Hierdoor kregen we een 20 tal renners aan de leiding gevolgd door het peloton met mezelf dat aangevoerd werd door de ploeg van leider Démare. Na een 60 km achtervolging waarbij er razendsnel gereden werd kwam alles opnieuw samen. De volgende 50 km was constant op en af met zijwind gedurende een 25 tal kilometer. Ik twijfelde niet en waagde haast onmiddellijk mijn kans. Eerst met 15, bij de samensmelting opnieuw, maar dan met 5 renners. Ech wegrijden lukte echter nooit en toen de wind op kop kwam te staan kwam het peloton, dat door de zijwind herleid was tot een 30 tal renners terug aansluiten. Vervolgens viel de wedstrijd voor het eerst stil. De grote wegen richting de lastigste helling van de dag (km 115) met de wind op kop zorgden ervoor dat wegrijden onmogelijk was. Vervolgens gebeurde wat iedereen wist. De wedstrijd ontplofte na 115 km. De acht sterkste renners reden weg, zij namen onmiddellijk anderhalve minuut voorsprong, waarna de rest van het peloton de handdoek in de ring gooide! En bij die acht kon ik mijn wagonnetje aanhaken! Hoera, omdat ik ook nog redelijk geplaatst stond was een plaats in de top 5 zeker en een plaats op het podium was ver van onhaalbaar, zelf de eindzege was niet onmogelijk!!!
Helaas, de euforie duurde niet lang. Na een 6 tal kilometer eindigde mijn wedstrijd in een anticlimax, een lekke band op het slechtste moment van de wedstrijd zorgde ervoor dat ik terug in het peloton belandde. Ik kreeg een wiel van de neutrale motor, maar doordat de volgwagens nog niet doorgelaten waren en ik helemaal alleen op 45 s van de leiders, die volle bak doorreden, zat was het een hopeloze situatie. De 7 eindigden uiteindelijk met 10 minuten voorsprong op het pelotonnetje met mezelf. Ik werd 19e in de rit en 18e in het klassement.
Jammer, maar dit hoort nu eenmaal bij de koers. Er waren veel lekke banden vandaag, maar bij mij was de timing wel heel slecht.
Volgende weekend is er een herkansing met de 3 Jours de Cherbourg. Hopelijk kan ik de lijn nog wat doortrekken hoewel ik voel dat het stillaan op zijn einde loopt.
klaas
Abonneren op:
Posts (Atom)