maandag 29 maart 2010

Slotrit Normandië en "eindbalans"

Hallo,

Gisteren werd de Ronde van Normandië afgesloten met een rit tussen Bagnoles-de-l'Orne en Caen. Met 142 km was het de kortste rit. Er lagen ook maar 2 hellingen in het parcours, maar wel de lastigste van de hele ronde, na 87 km zou het nog één keer spannen, want toen kregen we een soort 'La Redoute' (wereldberoemd onder fervente fietsers en wielerliefhebbers)voor de wielen geschoven. Ook de regen en wind waren opnieuw van de partij en dus was het belangrijk om opnieuw de hele rit attent te koersen.
Vooraf had ploegleider Wim Feys 3 doelstellingen vooropgesteld.
1. Proberen mee te zijn in de vroege vlucht, want die zou wel eens stand kunnen houden.
2. Mijn plaats in de top 10 van het klassement behouden.
3. De rit winnen (alhoewel ik vermoed dat dit bij de meeste ploegen wel een doel is)

Er werd opnieuw zeer snel gestart. Er waren weer tal van ontsnappingspogingen en de ploeg was steeds vertegenwoordigd. Na 12 km vertrok de goede vlucht uiteindelijk, met zijn tienen reden ze weg op een lang, licht hellend stuk. Voor onze ploeg was Sven Jodts mee. De ploeg van de leider controleerde samen met een Deense ploeg het peloton en na de gebruikelijke plaspauze liep de voorsprong op tot 5min40. Met de hellingen in zicht werd iedereen wat nerveuzer en ging het tempo omhoog. Ik werd goed vooraan gehouden in het peloton door mijn ploegmaats (Sven Nooytens, Olivier Pardini en Jelle Wallays, Alphonse Vermote had jammer genoeg moeten afstappen met kniepijn). En zo kon ik de klim beginnen in de eerste 10 van het peloton. Het waren de renners van BBox Bouygues die meteen de forcing voerden in het peloton. Heel het peloton scheurde op de steile stroken uiteen, maar ik had een veel beter gevoel dan gisteren en kon goed volgen, zo reden we met een 8 tal renners weg. In de slotmeters kon de Franse prof Bichot de leider even lossen, maar die had nog een ploegmaat die het gaatje opnieuw snel toe reed. 2 renners kwamen nog terug en zo kwamen we met de 10 sterkste renners van de wedstrijd in de achtervolging op 2min30 van de leiders. Bij die 10 zaten 2 renners van BBox (Bichot en Sprick), leider van Zandbeek en een ploegmaat, Julien Guay en Johan Mombaerts die net na me volgden in het klassement, 2 renners van Designa Kökken, de Rus Mironov (ritwinnaar in Avranches), de leider in het bergklassement Pärsonn en ikzelf dus. Dit gaf me een goed gevoel, uiteraard was er in deze groep weinig samenwerking en werden we na een 20 tal kilometers opnieuw ingerekend door het peloton waar de spurtersploegen zich georganiseerd hadden.
Er werd een strak tempo gereden en het werd nog even oppassen met de wind toen die in de flank stond. Zo werd het peloton nog wat uitgedund en ging de voorsprong van de leiders snel naar beneden. Op 15 km van de meet reden we echter verkeerd en zo verloren we opnieuw een minuut op de leiders.
Bij het binnenkomen van de Caen hadden we nog 1min30 achterstand en moesten we nog 3 plaatselijke ronden van 3 km afleggen. In deze situatie zou één van de vluchters mij nog voorbij gaan in het klassement. Gelukkig bleef het snel gaan in het peloton, maar door de wegvergissing kwamen we net te laat. De leiders bleven een halve minuut voor en mochtten spurten voor de zege en hierin haalde ploegmaat Sven Jodts het met groot overwicht! Ikzelf eindigde in het uitgedunde peloton en behield zo mijn 8e plaats.

De ploeg reed de hele week op een goed niveau, maar we hadden vaak pech en dit meestal op cruciale momenten. In de laatste rit sloeg die pech gelukkig eens om en werden we beloond met een 3 op 3 (zie hoger).

Over mijn eigen prestatie ben ik tevreden. Ik ging niet echt met klassements ambities naar deze wedstrijd omdat ik niet echt een 'waaier specialist' ben en iets te weinig 'costeau' ben voor zo'n koersen. De proloog begon al slecht, maar dit was niet echt iets voor mij en gaf dus een vertekend beeld. Daarna ging het iedere dag beter en beter. Ik was 2 keer mee in de vlucht, wat al niet éénvoudig is, waarvan één keer met succes. Op de hellingen kon ik steeds meekoersen wat me ook een goed gevoel gaf. Alleen natuurlijk jammer van de 4e rit, waar ik mee was in de eerste groep, maar jammer genoeg op het slechtste moment van de hele rond lek reed. Anders zou je kunnen stellen dat ik zeker top 4 reed in het eindklassement, maar ja... dat is koers zeker...
Met een 8e plek in deze zeer sterk bezette ronde ben ik dus tevreden.

Nu goed uitrusten en dan op naar de volgende!

Gr Klaas

1 opmerking:

Anoniem zei

Bemoedigend resultaat, Klaas.
Hopelijk worden je inspanningen ooit eens verzilverd.

Arnold N.