Met hoop op meer geluk vatte ik zaterdag de 2e rit in het Circuit des Ardennes aan. De eerste 50 km werd lag het tempo zeer hoog en werd er slag om slinger gedemareerd. Ik voelde me niet opperbest, maar panikeerde nog niet omdat ik vaak in het begin van de wedstrijd er wat door moet komen.
Maar in tegenstelling tot anders voelde ik me steeds slechter worden. Na een 45 tal kilometer ontstond een kopgroep van 12 renners met voor Beveren2000 Laurens de Vreese. Ook nu er wat meer gecontroleerd gekoerst werd voelde ik me niet beter worden...
Na 120 km barstte de wedstrijd dan helemaal open, het peloton werd in vershillende waaiers uiteen getrokken. Ik zat goed gepositiondeerd, maar al snel voelde ik dat ik het hoge tempo niet kon volgen en zo belandde ik in een 2e waaier en daarna in een 3e waaier. Met nog 25 km te gaan kwam ik echter opnieuw vooraan aansluiten in het uitgedunde peloton. Maar blijkbaar waren deze inspanningen mijn laatste stuiptrekkingen, want op 10 km van het einde ging het echt niet meer en werd ik uit het peloton gelost. De laatste kilometers naar de aankomst waren een ware lijdensweg. Eens de aankomst bereikt, heb ik me onmiddellijk plat gelegd en de rest zal ik u besparen...
's Avonds heb ik niks meer gegeten om mijn maag niet te belasten en omdat ik niks kon binnenhouden en vroeg gaan slapen in de hoop er weer door te komen. Ik voelde me vanmorgen dan ook een stuk beter en besloot van start te gaan in de tijdrit, maar zonder diep te gaan in de hoop dat ik tegen de namiddag opnieuw wat meer force zou hebben. De tijdrit verliep eigenlijk relatief vlot, zonder diep te gaan kon ik een mooi tempo ontwikkelen. Om de nodige energie op te doen at ik 's middags opnieuw. Maar blijkbaar was mijn maag er nog niet klaar voor, want tijdens de rit naar de start 'vloog' alles er opnieuw uit. Ik heb dan maar in samenspraak met de ploeg besloten om niet meer te starten aangezien dit toch weining zin zou hebben en ik misschien alleen nog zieker zou worden.
Erg spijtig natuurlijk dat dit net in deze wedstrijd moet gebeuren, maar ja, met een beetje rust zal ik snel opnieuw in orde zijn. En normaal gezien zal dit ook niet in de benen blijven hangen, zodat ik hoop tegen de volgende wedstrijd opnieuw vooraan mee te kunnen strijden.
Groetjes Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten