Verslag: Tour de Bretagne

Hallo,

Mijn 7 daagse tocht doorheen Bretagne heeft mij wat gemengde gevoelens bezorgd... Hieronder een verslagje:

Rit 1 : Nantes - Vallet
De eerste dag is altijd goed opletten in een ronde, dit was ditmaal niet anders. Na een 10tal kilometer gingen 5 renners ervandoor, zij kregen een vrijgeleide van om en bij de 8 minuten. Na 100 km, net voorbij de bevoorrading en 2 hellingen, kwam er reactie in het peloton, het hele pak ging op de kant en het peloton scheurde in een 4tal stukken. Ik kon net (samen met ploegmaats Ghyselinck en Vanendert) mijn wagonnetje aanhaken bij de eerste groep van een 35 tal renners. Nu ging het tempo niet meer naar beneden en in de eerste plaatselijke ronde werden de 5 koplopers al ingerekend. Onmiddellijk ontstond er een nieuwe kopgroep van 13 renners, zonder Beveren2000 renners. Gelukkig liet het peloton niet begaan en op 2 kilometer van het einde zorgde ik samen met ploegmaat Ghyselinck voor de hergroepering. Op dat moment kwam ook een 2e peloton (met de overige 3 Beveren2000 renners) nog aansluiten waardoor we op een pelotonspurt met 70 renners afstevenden. Dit was echter buiten de Nederlander Dennis van Winden gerekend die in extremis nog uit de kopgroep was weggereden en knap stand hield. Ik was dus attent en bijna had ik al een goede zaak gedaan in het klassement tot een 2e groep op 2 km van het eind terugkwam...

2e rit: Treffieux - Fougères
Opnieuw was er een zeer strakke wind van de partij, maar die was ons vooral gunstig gezind. Toch was iedereen zeer nerveus en in de eerste 2 wedstrijduren werd dan ook 94 km afgelegd! Ontsnappen was dan ook onmogelijk. Na 100 km, vlak voor de eerste hellingen, had iedereen blijkbaar nood aan wat rust en kregen 2 renners dan toch een vrijgeleide. Ze kregen maar liefst meer dan 8 minuten bonus. Rabobank (de ploeg van de leider) begon dan toch (rijkelijk laat) op kop te rijden. Toen het ook nog eens begon te gieten in de finale ging het tempo nog omhoog. Toch behielden de leiders nog 6 minuten voorsprong bij het ingaan van de loodzware, maar gevaarlijke plaatselijke ronden. Nu werd het een echte afvallingsrace, maar het peloton kwam toch te laat. Vijf Beveren2000 renners bevonden zich in het eerste peloton van 50 renners die aan de laatste slotklim begon, enkel Davy Commeyne was samen met een andere renner in de achtervolging getrokken en reed een 20 tal seconden voor ons uit. Hij eindigde uiteindelijk knap 4e, ikzelf zat iets te ver geplaatst aan de voet van de slotklim en door een valpartij op de glibberige kasseien van een renner voor me verloor ik nog enkele seconden.

3e rit : Fougères - Saint-Cast-le-Guido
Dit keer goot het water van bij de start, en ook de wind stond opnieuw strak en ditmaal hoofdzakelijk in de zij. Iedereen was dus opnieuw hyper nerveus. Het was dan ook zeer gevaarlijk, maar toch bleven de valpartijen gelukkig uit. Even liet ik me verrassen toen een waaier wegreed van 25 renners, maar dit werd snel recht gezet. Na 60 km reden in 2 schuifjes 14 renners weg zonder Beveren2000 vertegenwoordiger. De ploeg van de leider controleerde hier achter en hield het verschil rond de 2 minuten. Blijkbaar was dit niet voor iedereen goed en op 40 km van het einde kreeg ik het signaal om te rijden samen met ploegmaat Vanendert. We zetten ons op kop en na enkele hellingen was het peloton al uitgedund tot 40 renners en de voorsprong van de leiders geslonken tot 30s. De finale was echter lastiger dan verwacht en dat moesten ik en Dennis bekopen. Het peloton scheurde, door een nieuwe versnelling bergop van enkele frisse renners, in 2 en zo belandde ik in een 2e groepje van 20 renners. Het tempo bleef er gelukkig in, maar toch konden we niet meer aansluiten bij de eerste 20 renners waar ondertussen één renner uit ontsnapt was. Ik kwam uiteindelijk binnen op 51 sec van de eerste groep en was dan ook zeer ontgoocheld. Deze etappe was me namelijk op het lijf geschreven, het koude, natte weer en de lastige finale speelden perfect in mijn kaart, maar het ploegenspel besliste er anders over...

Rit 4 : Matignon - Perros-Guérec
Opnieuw regen en koude aan de start, maar dit keer hield het na 20 km koers op en verliep de rest van de etappe in droge en op het einde zelfs zonnige weersomstandigheden. Vandaag probeerde ik mee te glippen in een vroege vlucht, maar ik kende geen succes. Dit was ditmaal niet zo erg, want het waren slechts 4 renners die onstnapten. Zij kregen maximaal 2 minuten bonus, maar na 90 km werd het tempo op de hellingen verhoogd en werden ze opnieuw ingelopen. Het peloton spatte op deze hellingen meermaals uiteen, maar alles liep evenveel keer opnieuw samen. Ikzelf zette na 110 km een aanval op, en met 5 renners reden we 5 km voor, even leek het erop dat we vertrokken waren, maar het peloton besliste er anders over. 10 km verder was het dan toch prijs, 7 renners konden wegrijden met hierbij ploegmaat Armee. Zij fietsten maximaal 40s bij elkaar, maar bij het ingaan van de 3 plaatselijke ronden (die ditmaal nog gevaarlijker waren!) van slecht 4 km lang, hielden ze nog slechts 15s over. Nu verdween de organisatie wat in het peloton en de vluchters bleven constant 20s voorop rijden. Het tempo werd dan toch verhoogd en uiteindelijk werden op één na alle vluchters ingerekend. Enkel Sander Armee kon op de laatste beklimming op één kilometer van de meet het aanstormende peloton voor blijven. Sander won zo knap de rit, ik eindigde op een 21e plaats in het peloton dat nog slechts 35 renners telde.

rit 5 : Saint-Brieuc - Ploëren
In deze rit reden we door het Bretoense binnenland van de Golf van St. Malo richting de Atlantische Oceaan. Het begin van de etappe verliep over golvende wegen, in het middenstuk zaten 3 steile klimmetjes en de finale was vrij vlak. Van in de start lag het tempo verschroeiend hoog, en na de rit van gisteren besloot ik om eens 10 km af te wachten vooraleer me met de debatten te moeien. Dit was blijkbaar verkeerd gedacht, want na 3 km wedstrijd gingen al 20 renners ervandoor met enkele gevaarlijke renners voor het klassement. Wij hadden niemand mee en samen met de ploeg van de leider begon ik dan ook samen met ploegmaat Vanendert op kop te rijden. De kloof bleef echter constant rond de 20s en na 35 km toen het verschil opliep tot 50s begonnen we met de hele ploeg te rijden. Het verschil zakte opnieuw tot 20s, maar het laatste gaatje kregen we niet gedicht. De razende vaart zorgde er wel voor dat iedereen in het peloton à bloc zat en verschillende renners moesten afhaken. Na 80 km wedstrijd liep de achterstand opnieuw op tot 50s en besloten we even te wachten tot na de hellingen. Daar werd niet gekoerst, gelukkig ook voor mij, want ik reed net plat tussen 2 hellingen, maar kon snel terugkomen. Het verschil was ondertussen tot meer dan 2 minuten opgelopen en niemand leek er nog in te geloven...
Samen met 2 renners van de ploeg van de leider begon ik opnieuw wat tempo te maken, blijkbaar was dit tempo strak genoeg, want beetje per beetje begonnen we weer te naderen op de leiders. Van meer dan 2 minuten ging het naar 1min50 en vervolgens naar 1min20. Blijkbaar gingen ook andere renners er in geloven en er kwamen nog enkele ploegen meerijden met als gevolg dat we bij het binnenkomen van de plaatselijke ronden tot op 45s genaderd waren. Nu kwam de rest van de ploeg (Vanendert was ondertussen jammer genoeg uitgeschakeld door een valpartij) opnieuw meerijden en zo kwam het bij het ingaan van de laatste plaatselijke ronde bijna alles samen. Bijna..., want één renner was nog weggereden en hield uiteindelijk 5 meter voorsprong over aan de aankomst op het spurtende peloton.

rit 6 : Douarnenez - Douarnenez
De voorlaatste dag kregen we een tijdrit van 24 km voor de wielen geschoven. Het parcours was zeer lastig, met vooral in de eerste 12 km veel klimwerk en een strakke wind op kop. Voor mij was het lang geleden dat ik nog eens een goede tijdrit reed en na al het werk van gisteren wist ik niet direct wat ik mocht verwachten. Ik ging niet te geweldig van start om me niet op te blazen in het begin. Blijkbaar was dit een goede keuze, want ik eindigde uiteindelijk op een mooie 23e plaats in dit sterke deelnemersveld. Ploegmaat Jan Ghyselinck werd knap 2e en klom naar een 3e plek in het klassement, ikzelf eindigde voor alle andere Beveren2000 renners die zich daags voordien min of meer spaarden om voor het klassement te gaan... en kwam zo op een 19e plek te staan, zonder mijn werk in rit 3, stond ik in de top 10, dit was natuurlijk wel een ontgoocheling voor mij.

rit 7 : Douarnenez - Quimperlé
De laatste etappe was niet meer zo zwaar, enkel de finale was op papier zeer zwaar, maar de slotklim viel iets lichter uit dan verwacht. Al snel reden 20 renners weg, met hierbij Commeyne. De 2e uit het klassement was echter niet mee en na een stevige achtervolging bracht hij het peloton terug. Dit zorgde er wel voor dat we het eerste uur 47 km aflegden. Op dat moment kozen 9 renners het hazenpad, ze fietsten een bonus van circa 1min30 bijeen en voor onze ploeg was Armee vooraan aanwezig. Deze vlucht zette de koers ietwat op slot, en zo reed het peloton gecontroleerd door de ploeg van de leider naar de plaatselijke ronden. Daar begonnen we aan de voorsprong van de leiders te knabbelen en na 3 van de 6 ronden kwamen we terug tot op 40s. Ikzelf had geen problemen om op de klim te volgen, ook toen het de volgende 2 ronden nog sneller ging kon ik vlot mee. De kopgroep viel ondertussen uiteen en Armee schoof attent mee met de 4e in het klassement en nog een andere renner. Nu was het echter paniek, want Engoulvent, die 4e stond liep 30s uit, en zou zo over Ghyselinck wippen naar de 3e plek. Daarom kreeg ik de opdracht om de laatste ronde volle bak op kop te rijden en Armee moest in het wiel blijven, om zo nog de rit te kunnen winnen. Ik zette het peloton uiteindelijk op 15s van de leiders af aan de voet van de slotklim. Armee, kon vooraan zijn medevluchters verschalken, en won zijn 2e rit! Ook Ghyselinck verloor geen tijd meer en behield zijn 3e plek en ook in het ploegenklassemnt werden we eerste! Ikzelf had me leeg gereden aan de voet van de slotklim en verloor nog een halve minuut, waardoor ik terugzakte naar een 21e plek in het klassement.

Als ploeg deden we het super, maar zelf kon ik mijn goede vorm niet echt verzilveren. Door een beslissing in de 3e rit werd ik in een helpersrol geduwd... Zo liep ik 50s achterstand op en zo kwam ik in een dienende rol terecht, maar als je dan de uitslag van de tijdrit bekijkt..., dan zat top 10 er zeker in voor mij. Enfin, ik had natuurlijk ook maar moeten meezijn met die 20 renners in rit 5, dan zat een mooi klassement er automatisch in, daar maakte ik dus ook een fout. Er komen nog veel mooie kansen en met deze vorm is het een van de volgende keren weer mijn beurt.