Verslag : Triptyque Ardennais

Hallo,

Van vrijdag tot en met gisteren was ik aan de slag in de Ardennen, met de Triptyque Ardennais mocht ik de zwaarste rittenkoers in België rijden.

De eerste dag kregen we een kortere rit van 133 km voorgeschoteld met start en aankomst in Malmedy. In de eerste 90 km zaten een 5 tal beklimmingen die niet zo lastig waren, de laatste 40 km maakten dit echter ruimschoots goed met nog 3 stevige beklimmingen om het verschil te maken. Na een 15 tal kilometer begon het te regenen en hield het niet meer op... Om het gevaar zoveel mogelijk te vermijden reed ik goed vooraan en probeerde ik enkele keren weg te raken, maar in de eerste wedstrijdhelft slaagde niemand hierin. Na 75 km lukte het dan toch en reed ik weg en kreeg 2 medevluchters mee. We moesten knokken voor iedere seconde en konden een maximale voorsprong van 50s bijeen rijden. In de zware finale waren mijn medevluchters echter leeg gereden en kwam het zware werk allemaal op mij terecht. Toen ook de ploeg van Romain Zingle (Veranda's Willems) begon te rijden ging de voorsprong dan ook naar beneden. Uiteindelijk werd ik op 10 km van het einde ingelopen na een vlucht van 50 km. Met nog een lastige slotklim voor de boeg vreesde ik dat ik de inspanningen zou bekopen. Toch kon ik nog me vooraan handhaven in de eerste groep en zo mocht ik met nog 20 medevluchters spurten voor de zege, hierin werd ik 18e. Ik mocht toch nog het podium op om de bergtrui in ontvangst te nemen. Pittig detail: Alle Beveren 2000 (7 dus) renners eindigden in de eerste groep!

De 2e rit met start in Eupen en aankomst in Bütgenbach verliep in droge omstandigheden. In de eerste 75 km zaten enkele stevige hellingen, die de wedstrijd konden open breken. Door een vroege vlucht van 20 renners bleef de wedstrijd echter vrij lang gesloten. Pas vlak voorde 2 plaatselijke ronden van elk 25 km brak de wedstrijd helemaal open. Het parcours, met korte, nijdige hellingen en vooral de stevige wind zorgden voor een slijtage slag. Ik voelde me de hele dag al minder sterk dan gisteren, en was dan ook niet attent toen een 40 tal renners voorop raakten, maar in de 1e plaatselijke ronde kon ik gelukkig opieuw komen aansluiten. Ondertussen waren een 10 tal renners wel al weggereden uit het peloton, en hieruit ging een super sterke Sander Armee solo op 25 km van de streep om met 1 minuut voorsprong de etappe te winnen en uiteraard ook de leiderstrui te grijpen. Zelf rukte ik steeds verder op naar voor, en uiteindelijk mocht ik met een groep van een 20 tal renners spurten voor de 7e plaats. Hierin werd ik 16e. Opnieuw eindigden we met 6 Beveren 2000 renners vooraan!

Op zondag stonden ons nog 2 ritten te wachten. In de voormiddag moesten we in Soumagne 4 ronden van 18 km afwerken met telkens 2 hellingen. Het regende opnieuw van bij de start en om het gevaar te vermijden trokken ik en ploegmaat Yannick Wellens stevig door op de 2e helling. Het peloton scheurde in 3 groepen uiteen, maar helaas kregen we te weinig steun om de schifting verder door te voeren. Op het moment van de samensmelting konden dan 7 renners weg rijden, met hierbij ploegmaats Jan Ghyselinck en Davy Commeyne. Ik en Yannick Wellens controleerden de koers daarna zo goed mogelijk om de kopgroep ook niet te veel voorgift te geven. In de 3e ronde reed Sander Armee nog plat en stond ik mijn wiel af. Ik werd zelf ook snel geholpen en na een 7 tal kilometer achtervolgen sloot ik terug aan in het peloton. Ik schoof onmiddellijk op naar voor en reed de laatste 5 km nog op kop van de groep. Hierdoor raapten we nog 4 van de 7 vluchters op en zaten we mooi vooraan om het gevaar in de eindspurt te vermijden. Commeyne won de rit en Ghyselinck werd nog 3e, Sander bleef comfortabel leider en ikzelf verloor ook geen tijd. Opdracht volbracht dus!
In de namiddag kregen we dan nog een loodzware etappe van 111 km voor de wielen geschoteld. Tijdens de eerste 35 km kregen we 4 hellingen voorgeschoteld, met als zwaarst de cote de Vecquée. Onmiddellijk na de start kozen 11 renners het hazenpad, maar zonder directe bedreiging voor het klassement, ze kregen een voorgift van 2 minuten. We konden dus rustig afwachten tot aan kilometer 55 waar de koers zou open breken met achtereenvolgens de cote de Chambralles, Niaster, Redoute en nog 2 plaatselijke rondes met telkens de steile cote d'Awan. In circa 30e positie draaide ik de Chambralles op, echter na nog geen 100 meter mocht ik al voet aan de grond zetten omdat de renner voor mij schakelproblemen had. Op een stuk van 20 procent, dat bovendien nog nat licht is het niet evident om terug weg te geraken. En dus stond ik even stil. Toen de hele meute gepasseerd was lukte het dan toch en zo belandde ik op de top in een 3e groepje op 40s van de eerste groep van circa 20 renners. De wedstrijd leek voor mij gepasseerd... Op de Niaster begon ik echter te achtervolgen met 2 andere renners, die ik vervolgens in de afdaling lostte. Op het tussenstuk naar de cote de la Redoute reed ik helemaal alleen naar de eerste groep toe om net aan de voet te kunnen aansluiten. Deze inspanning moest ik bekopen en op het steile stuk moest ik er opnieuw af... Ik beet echter door en kwam zo in een groepje van 5 terecht op 20s van de eerste groep. Bij het ingaan van de laatste plaatselijke ronde kwam ik opnieuw vooraan aansluiten, maar het ging onmiddellijk opnieuw steil bergop. De groep werd opnieuw uitgedund, maar dit keer kon ik wel aanklampen. Na deze laatste helling reed ik dan nog op kop op zoek achter 2 vluchters die uiteindelijk net voorop bleven. En in de spurt voor de 3e plek werd ik nog 6e en dus 9e in de rit. Dit was ook mijn plaats in het eindklassement (plaats 6 t.e.m. 9 stonden in dezelfde tijd). Sander Armee won de ronde, ook op de andere podiumplaatsen stonden met Maarten de Jonge en Davy Commeyne 2 Beveren 2000 renners. Dennis Vanendert werd nog 6e en ikzelf 9e, van een demonstratie gesproken! Ook Yannick Wellens reed een zeer sterke ronde, en was oersterk in de laatste etappe die hij op zijn eentje controleerde, maar werd niet met een resultaat beloond.




Ik had stiekem op iets meer gehoopt, maar ben toch tevreden. In de eerste etappe heb ik veel krachten verspeeld die ik in de 2e rit wat tekort kwam. In de 3e rit heb ik me vooral om de leidersplaats van Armee bekommerd, en in laatste rit heb ik door pech te lang moeten achtervolgen om nog een klinkend resultaat te behalen, maar een 9e plaats is natuurlijk ver van slecht.
De conditie is er allesinds nog en dus zie ik het nog zitten om de laatste 2 opdrachten van het voorseizoen af te werken, aanstaande donderdag de GP Raymond Impanis te Haacht en zondag de GP Criquillion te Deux-Acren, daarna ga ik het even rustiger aan doen.