Hallo
Van woensdag tot en met gisteren nam ik deel aan de 4 Daagse van Duinkerke (die dus 5 dagen duurt). Hoewel deze buiten categorie wedstrijd wat van zijn pluimen verloren door de World Tour, is het nog steeds een wedstrijd met heel wat prestige. Traditioneel biedt de wedstrijd enkele kansen voor spurters en zoals steeds is er ook een befaamde étape des monts. Verder zijn enkele kasseistroken en wat hellingen de verdere scherprechters net zoals de wind, die in deze hoek al meermaals voor brokken heeft gezorgd.
Ikzelf was gemotiveerd om een goede 5 daagse te rijden en startte dan ook met als doel geen tijd te verliezen in de eerste twee vlakke ritten. Ik hield me steeds goed vooraan en was zo telkens mee met de eerste groep toen het peloton brak door de wind in rit één en de kasseien in rit twee. Toch kwam alles telkens terug samen in beide ritten. En door toedoen van het sterke La Francaise des Jeux, die telkens een kleine kopgroep liet rijden en daarna de wedstrijd controleerde, werd het telkens massaspurt. En die werd telkens gewonnen door Arnaud Demare. Rit drie leek op papier de eerste slag voor het klassement te worden met in de laatste 30 km 4 beklimmingen waaronder op 7 km van de finish de steile Notre Dame la Lorette. Maar ook nu kende de wedstrijd een zelfde scenario en omdat de weersomstandigheden nog mee zaten, weinig wind en veel zon, zat iedereen nog fris. FdJ was veruit de sterkste ploeg zij smoorden iedere aanval in de kiem. Ook de laatste klim kon geen grote verschillen teweeg brengen waardoor we met zo'n 90 renners naar de aankomst gingen met opnieuw Demare als winnaar.
De vierde rit, 7 ronden in het Parc Departementale d'Olhain, zou dan beslissend zijn. Met 3000 hoogtemeters over 180 km zou de schifting wel automatisch komen... Ik had deze rit aangekruist en wou me graag tonen. In het begin was ik dan ook aandachtig en zo kon ik na 25 km meeschuiven in een vlucht. De kopgroep kwam in verschillende schuifjes tot stand en zo kwamen we met 19 renners op kop. Al snel liepen we uit tot 4 minuten en even leek het erop dat het peloton zou laten begaan, maar helaas sloegen de 5 ploegen die de slag gemist hadden de handen in elkaar om de achtervolging op gang te brengen. Met 2 renners van FdJ in de kopgroep was de samenwerking ook niet optimaal, ikzelf probeerde zo goed als mogelijk de gang erin te houden en was misschien iets te geweldig. De voorsprong bleef constant rond de 2min30 hangen. In plaats van goed samen te werken, kwamen op 80 km van het einde reeds de eerste aanvallen in de kopgroep. 6 renners reden weg op het vlakke en ik was wat verrast. Even verder reageerde ik met een renner van Astana, maar we konden het kloofje net niet dichten. Enkele renners kwamen nog terug en uiteindelijk kon ik weer naar voor rijden. Zo werd de kopgroep uitgedund tot 13 renners waarbij ikzelf nog mijn plaats had. Toch was dit blijkbaar nog niet goed en 2 renners gingen er opnieuw vandoor, dit was meteen de doodsteek voor de kopgroep en na een vlucht van 120 km werden we op 2 ronden van het einde opnieuw ingelopen door het nog vrij ruime peloton. Ikzelf had mijn beste pijlen verschoten en toen de finale in het peloton los barstte moest ik logischer wijs op een ronde van het einde afhaken. Zo bolde ik uiteindelijk op net geen 10 minuten van winnaar Kreder binnen, Demare werd vijfde en behield zijn leiderstrui.
Ik was tevreden over mijn rit, ik heb me kunnen tonen, maar jammer genoeg zonder succes.
De laatste rit naar Duinkerke verliep weer volgens de spurterboekje. Vroege vlucht, FdJ op kop, controle, massaspurt... maar dit keer met Martinez als winnaar. Ikzelf had wat zwaardere benen, op het einde van de koers probeerde ik nog wat werk te doen voor ploegmaat Kevin Peeters en bolde daarna achteraan in het peloton binnen.
Groetjes
Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten