maandag 7 mei 2012

Nog niet het verhoopte gevoel...

Hallo Met het Circuit de Wallonie hoopte ik mezelf te herlanceren. Dat lukte slechts gedeeltelijk. Op het lastige parcours was ik de eerste 140 km wel steeds vooraan te vinden, maar de kracht ontbrak om echt een rol van betekenis te kunnen spelen. De wedstrijd ging op natte wegen snel van start, de eerste drie hellingen van de dag leverden weinig op. Ik kwam telkens rond de 30e positie door. Vijf renners waaronder mijn ploegmaat Lebas reden een 15 tal kilometer voorop, maar werden snel tot de orde geroepen. Na 35 km was het een eerste maal menens, een 10 tal renners reden weg en even verder kon ik met 5 anderen de brug naar voren slaan. Zo kwamen we met een 15 tal renners voorop waaronder enkele mooie namen zoals Nys en Lhotellerie. Het peloton liet echter nooit echt begaan waardoor we slechts maximaal 40s voorsprong namen. Na 25 km kwamen nog groepjes terug waardoor de groep tot zowat 30 renners aangedikt werd. Ook het peloton was echter fel genaderd en uiteindelijk kwam het op de helling van Strépy (km 75) tot een algemene hergroepering. 10 km verder vertrokken opnieuw 8 renners, deze groep kreeg meer voorsprong, ze namen 1min50s waarna er in het peloton enkele ploegen begonnen te rijden. Bij het ingaan van de plaatselijke ronden reden twee renners uit deze groep weg en zij hadden nog 1 minuut voorsprong op het peloton dat de rest van de vluchter snel inrekende. Tijdens de tweede beklimming van de Petit-Try brak de wedstrijd helemaal open, 7 renners konden de brug slaan naar de laatste koploper waardoor we 8 leiders kregen. Ikzelf voelde stilaan dat mijn bobijntje af was en moest dan ook toekijken. Tijdens de derde beklimming van de Petit-Try was het helemaal op bij mij en zo verzeilde ik in het tweede peloton. Uiteindelijk kwam alles nog samen voor de laatste beklimming van de Petit-Try en zo kregen we een groepspurt waarin Reinhardt Janse Van Rensburg alweer won. Zelf ben ik wat ontgoocheld, anderzijds kon ik ook geen wonderen verwachten nadat ik deze week opnieuw keelpijn had en antibiotica had moeten nemen. Ik beleefde toch plezier aan de wedstrijd, ik kon gedurende 140 km meekoersen, maar miste duidelijk kracht op het einde. Groetjes Klaas

1 opmerking:

Noenkel zei

Geduld hebben want mirakels bestaan al lang niet meer. arsingi