woensdag 7 september 2011

Tour de la Seine-Maritime: climax eindigt op sisser...

Hallo

Van vrijdag tot en met zondag kon je mij terugvinden in het departement van de Seine-Maritime (76), tevens een belangrijke sponsor van mijn ploeg VC Rouen 76. Een doel voor de ploeg en ook ikzelf wou graag nog eens een mooi resultaat neerzetten.

Het parcours was vrij gevarieerd, met op vrijdag een rit van het mooie Fécamp naar Caudebec-les-Elbeuf (139 km). Door het mooie weer (zon en een lichte zeebries) werd het een zeer snelle wedstrijd. Op de verschillende hellingen werd er snel gereden, maar kwam er nooit echt afscheiding. De wedstrijd werd gekleurd door een ontsnapping van 3 renners. Zij werden op 15 km van het einde terug bijgebeend waarna de wedstrijd op een spurt uitdraaide. In de gevaarlijke laatste kilometer nam ik geen risico's, jammer genoeg misten enkele renners voor mij de laatste bocht waardoor er een breuk ontstond en ik op 11s achterstand binnenkwam.

Op zaterdagvoormiddag kregen we een korte rit van 94 km met aankomst in Yvetôt voor de wielen geschoven. Opnieuw mooi weer en windstil. De ploeg van leider Arnaud Démare (CC Nogent-sur-Oise) hield het peloton onder controle. Geen enkele ontsnapping kreeg een vrijgeleide. Ik voelde me beter dan de eerste dag en ging op de laatste helling van de dag in de aanval. Met twee renners in steun liepen we tot 15s uit, maar op goed 10 km van het einde was ons liedje uitgezongen waarna de wedstrijd beslist werd in een spurt bergop. Het was opnieuw Démare die zich de snelste toonde, dit keer verloor ik geen tijd.
In de namiddag mochten we dan nog met de hele ploeg aan de slag voor een ploegentijdrit van 35 km met start en aankomst in Valmont. Het parcours was zéér mooi en gevarieerd. Mooie wegen en een 3 tal hellingen maakten er een mooie tijdrit van. Ik voelde me opnieuw beter en samen met de ploeg reed ik een behoorlijke tijdrit, al snel verloren we één renner waardoor een 5e plaats het maximum haalbare was.
Op zondag werd er afgesloten met een rit van goed 160 km van Caudebec-en-Caux naar Sandouville. Dit keer een ander scenario. Het mooie weer had na een storm tijdens de nacht plaats gemaakt voor echt herfstweer. Regen, wind en koude zouden er dit keer een echte slijtage slag van maken. Het parcours was ook lastiger dan de voorbije dagen met in de laatste 50 km nog een 4 tal zware hellingen. Van in het begin ontplofte de wedstrijd. Een afdaling in de regen veroorzaakte verschillende breuken in het peloton. Hierdoor kregen we een 20 tal renners aan de leiding gevolgd door het peloton met mezelf dat aangevoerd werd door de ploeg van leider Démare. Na een 60 km achtervolging waarbij er razendsnel gereden werd kwam alles opnieuw samen. De volgende 50 km was constant op en af met zijwind gedurende een 25 tal kilometer. Ik twijfelde niet en waagde haast onmiddellijk mijn kans. Eerst met 15, bij de samensmelting opnieuw, maar dan met 5 renners. Ech wegrijden lukte echter nooit en toen de wind op kop kwam te staan kwam het peloton, dat door de zijwind herleid was tot een 30 tal renners terug aansluiten. Vervolgens viel de wedstrijd voor het eerst stil. De grote wegen richting de lastigste helling van de dag (km 115) met de wind op kop zorgden ervoor dat wegrijden onmogelijk was. Vervolgens gebeurde wat iedereen wist. De wedstrijd ontplofte na 115 km. De acht sterkste renners reden weg, zij namen onmiddellijk anderhalve minuut voorsprong, waarna de rest van het peloton de handdoek in de ring gooide! En bij die acht kon ik mijn wagonnetje aanhaken! Hoera, omdat ik ook nog redelijk geplaatst stond was een plaats in de top 5 zeker en een plaats op het podium was ver van onhaalbaar, zelf de eindzege was niet onmogelijk!!!
Helaas, de euforie duurde niet lang. Na een 6 tal kilometer eindigde mijn wedstrijd in een anticlimax, een lekke band op het slechtste moment van de wedstrijd zorgde ervoor dat ik terug in het peloton belandde. Ik kreeg een wiel van de neutrale motor, maar doordat de volgwagens nog niet doorgelaten waren en ik helemaal alleen op 45 s van de leiders, die volle bak doorreden, zat was het een hopeloze situatie. De 7 eindigden uiteindelijk met 10 minuten voorsprong op het pelotonnetje met mezelf. Ik werd 19e in de rit en 18e in het klassement.
Jammer, maar dit hoort nu eenmaal bij de koers. Er waren veel lekke banden vandaag, maar bij mij was de timing wel heel slecht.

Volgende weekend is er een herkansing met de 3 Jours de Cherbourg. Hopelijk kan ik de lijn nog wat doortrekken hoewel ik voel dat het stillaan op zijn einde loopt.

klaas

1 opmerking:

Tom Vandenbussche zei

Nog één keer vlammen, en dan mag je ... eventjes ademhalen!