Hallo
De laatste weken werkte ik meerdere wedstrijden af, hieronder volgen de verslagen...
Op zondag 1 mei ging ik van start in de 4e wedstrijd tellende voor de Coupe de France, een individuele tijdrit van 27,4 kilometer rond de Lac de Vassivière in de Limousin. Het parcours was zeer lastig, constant op en af, met hier en daar een langere strook bergop. Veel ervaring heb ik niet in dit soort werk, het is vooral kwestie om onmiddellijk het goede ritme te vinden. Dit lukte me aardig, ik viel nooit stil en verteerde de hellingen vrij vlot. Toen ik aankwam had ik dan ook de 4e tijd, ongeveer de helft van de deelnemers was toen al gestart. Ik hoopte dat dit resultaat goed zou zijn voor een plaats tussen 15 en 20. Jammer genoeg bleek dit niet het geval, op het einde doken nog heel wat renners nipt onder mijn tijd, zodat ik uiteindelijk 32e werd. Toch ben ik tevreden over mijn tijdrit, als niet specialist deed ik het meer dan behoorlijk en tegenover andere renners die al vaak een goede tijdrit reden viel ik zeker niet uit de toon. Alleen is het jammer dat het resultaat wat tegenviel.
Daags nadien nam ik deel aan een wedstrijd (Elite Nationale) in Beauchamps. Daar moesten we 10 keer een ronde van 14,3 kilometer afleggen met telkens een beklimming van een kleine kilometer. De aankomst lag ongeveer in de helft van die klim. De strakke wind zorgde voor een nerveuze wedstrijd. Toch stond de wind nooit 'goed' om alles uitéén te trekken. Door het hoge tempo, de klim en de wind, sloop de vermoeidheid toch in het peloton. Net voor half koers was er dan ook een serieuze schifting waarbij nog slechts een 45 tal van de 100 gestartte renners overbleven. Een ronde verder reden 4 renners hieruit weg, één van mijn ploegmaats reageerde nog, maar kon de kloof niet dichten. Met nog 2 ronden te gaan, heb ik dan samen met 2 andere ploegmaats gereden om de vluchters te grijpen. In de laatste ronde konden we nog iedereen inrekenen op één renner na. Door het hoge tempo dat we ontwikkelden werd de groep nog sterk uitgedund. Ik eindigde als 24e, en mijn ploegmaat won de spurt voor de 2e plaats.
Van donderdag tot en met zondag (gisteren) was ik aan de slag in de Manche voor de gelijknamige Tour de la Manche.
Zoals zo vaak is de eerste etappe beslissend in een rittenwedstrijd. Na 5 kilometer reden 12 renners weg. Zij namen 10 seconden voorsprong op het peloton dat de achtervolgin in zette. Geen paniek dus, tot het peloton in een afdaling de verkeerde kant opgestuurd werd, chaos alom en het gevolg dat de 12 leiders onmiddellijk 1min30 voorsprong verwierven. Aangezien alle grote ploegen vertegenwoordigd waren met één renner had niemand de intentie om te reageren. De voorsprong liep dan ook op tot 5 minuten. In de 3 plaatselijke ronden kwam er wel nog een tegenreactie, waarin ik betrokken was. We naderden tot op twee minuten, maar in de laatste ronde kwam het peloton terug. De voorsprong bleef constant twee minuten, waardoor we zouden sprinten voor de 13e plaats. Helaas kwam het zover niet, een valpartij op 4 kilometer van de aankomst zorgde ervoor dat het peloton in 3 stukken brak, ik zat in het tweede deel en verloor zo nog eens 25 seconden extra.
Op dag twee gingen twee renners er van bij de start onmiddellijk vandoor. Rond half koers werd het parcours steeds lastiger en ook de wind kwam serieus opsteken. De renners van Nogent-sur-Oise namen hierop het commando wat er voor zorgde dat het peloton in twee stukken brak. Ik voelde me niet echt goed, maar kon toch stank houden in het eerste deel van een 30 tal renners. Bij het ingaan van de plaatselijke ronden werden de twee vluchters gegrepen waarna bij een tussenspurt opnieuw 6 renners aan de haal gingen met ploegmaat Niels Brouzes. Jammer genoeg moest hij door krampen afhaken zodat we niet meer vertegenwoordigd waren in de kopgroep. Eén renner vormde een serieuze bedreiging in het klassement en daarom moest ik samen met een ploegmaat rijden. We kwamen terug tot op 30 seconden waarna ik met bij het ingaan van de laatste ronde aan de kant zette en rustig uitreed. Een klassement had ik toch niet te verdedigen...
Zaterdag voormiddag stond dan een tijdrit van 11,5 kilometer op het programma waarvan de eerste 1,5 kilometer bergop, daarna een vlak stuk, weer 700 meter bergop, een steile afdaling en tot slot 5 kilometer vrij vlak richting aankomst. Lastig dus... Ik vond meteen de goede "allure" zoals de Fransen zeggen en reed een goede chrono met vooral een sterk einde. Toen ik aankwam had ik de tweede tijd. Denkende aan vorige week besefte ik wel dat dit niet altijd veel betekent. Uiteindelijk reden nog 8 renners sneller dan mij en werd ik 9e, een mooi resultaat dus.
In de namiddag stond dan nog een zware rit richting Avranches gepland. Van in de start ging het er zéér hevig aan toe, ik probeerde meerdere malen mee te gaan, maar zonder succes. Uiteindelijk konden 7 renners wegrijden en zij reden een voorsprong van 5 minuten bijéén. Enkele ploegen namen hierop het heft in handen om de achtervolging te leiden, waardoor we bij het ingaan van de plaatselijke ronden in Avranches op twee na alle vluchters inliepen, maar ook zij waren er snel aan voor de moeite. Door het hoge tempo was het bijna onmogelijk om weg te rijden. In de eerste ronde kende ik ook nog eens pech. Een geblokkeerde ketting zorgde ervoor dat ik van de fiets moest net op het moment dat veel renners gelost werden. Op één ronde tijd kon ik toch terugkeren in de voorwacht, dit kostte echter veel inspanningen zodat ik me op het einde moest beperken tot volgen. Uiteindelijk werd het een spurt bergop met een 45 tal renners die nog ontsierd werd door een massale val op 1,5 kilometer van het einde.
Om af te sluiten stond nog een zéér lastige rit op het programma. Vooral in het begin, de eerste 60 kilometer, waren zeer lastig. Omdat mijn ploegmaat nog kans had om de ronde te winnen besloten we om met de ploeg van in het begin de wedstrijd zo hard mogelijk te maken om zo de leider te isoleren. In het begin zag het er goed uit, op de eerste helling konden we met 12 renners wegrijden waarbij nog twee ploegmaats van mij zaten. Ik voelde me goed en omdat het peloton fel reageerde nam ik het heft in handen op de tweede klim. Niemand kon volgen en zo reed ik even alleen. Ik wachtte op mijn medevluchters, maar ondertussen was het peloton -waar de leider steun had gevonden bij een andere ploeg- fel genaderd. Toen een andere renner ervandoor ging op het moment van de samensmelting schoof ik opnieuw mee. Met twee knokten we voor 15 seconden voorsprong, één renner kwam nog terug en het peloton minderde wat vaart zodat we met 3 vertrokken waren voor een avontuur. Onze maximale voorsprong liep op tot 2min55 wat niet echt veel was. Toch hielden we goed stand, bij het ingaan van de plaatselijke ronden hadden we nog 1min45 voor. We voerden het tempo op waarbij één renner moest afhaken en met twee liepen we vervolgens uit tot 1min55. Omdat de andere renner mij tot drie maal toe aanviel en sneller was in de spurt mocht ik niet meer meewerken. We keken vervolgens naar elkaar en reden niet meer voluit waardoor we op anderhalve ronde van het einde ingelopen werden. Het peloton leek af te stevenen op een massaspurt, maar 3 renners konden die in extremis nog ontlopen. Ik liet het in de laatste kilometer lopen.
Ik eindigde uiteindelijk 25e in het algemene klassement dat al na dag één geen doel meer was. Aan mijn lange aanval in de laatste rit hield ik nog de tweede plaats in het rushes klassement over en werd ook 5e in het bergklassement.
De volgende grote afspraak is de Tour de Franche-Comté.
Gr Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten