Hallo
Hoewel er alweer onweer aangekondigd werd, bleef het dit keer droog. 25 graden, en dus ideaal koersweer. Niet alleen met het weer eens meeval... Ook in de koers had ik deze keer geen brokken, en of dat een verschil maakt!
Vanmorgen had ik na overleg met de ploegleider besloten om het rustig aan te doen. Op de eerste helling brak het peloton in twee stukken (door het tempo en een val), maar veel problemen kende ik niet en dus kon ik vlot vooraan blijven. De rest van de rit hield ik me gedeisd en reed ik op souplesse. Veel gebeurde er ook niet... Een ontsnapping van 6 renners die terug ingelopen werden na de laatste helling en daarna een spurt met een 70 tal renners. De laatste twee kilometer nam ik nog de leiding in dienst van de ploeg, maar zonder succes.
In de namiddag gingen we van start in Pontarlier om aan te komen in Les Chaux de Fonds in Zwitserland. Dit was meteen ook de koninginnerit. De eerste 15 kilometer liepen constant vervelend omhoog. Ik voelde me goed en toen er een onstnapping vertrok van 15 renners reed ik het gat alleen dicht toen het 15 seconden was. Het zag er goed uit... Maar in de daaropvolgende afdaling nam de leider zelf zéér veel risico's en bracht zo het peloton terug. Daarna volgde een helling van 5 kilometer die ik zonder problemen in de eerste 10 passeerde, we bleven nog met een 25 tal renners over. Hierna volgde een afdaling op grind! Ik probeerde zoveel mogelijk om de risico's te beperken, maar natuurlijk heb je weinig keus en moet je volgen. Ik bleef gelukkig recht (wat niet iedereen lukte, het was dan ook echt onverantwoord!). De afdaling zorgde er wel voor dat alles uitéén lag, maar alles (30 renners) liep even verder opnieuw samen. De koers werd nu wat tactischer. Toen 15 renners wegreden op een tussenstrook had ik schrik dat de wedstrijd gereden was. Ik ging dan ook verschillende keren in de tegenaanval en bij de 5e poging lukte het dan toch om weg te rijden. Na een achtervolging van een 5 tal kilometer 'à bloc' kon ik vooraan aansluiten, maar 2 kilometer verder liep alles opnieuw samen. Het peloton werd zo opnieuw aangedikt tot 60 renners. Even scheurde het nog door de wind, en ook nu kon ik nog alleen naar de eerste waaier rijden. Daarna viel de wedstrijd dan toch wat in de plooi, 12 renners konden een voorsprong van 45 seconden bijéén fietsen, waarna het peloton de wedstrijd onder controle hield. In de afdaling richting slotklim naderden we snel, maar konden 5 renners de sprong naar voor maken, terwijl andere renners vooraan moesten afhaken. Zo kregen we aan de voet van de slotklim een kopgroep van 10 renners met een voorsprong van 40 seconden. Twee renners konden hieruit wegrijden. Ondanks de vele inspanningen onderweg voelde ik me goed op de slotklim van 8 kilometer en met nog 5 kilometer te gaan viel ik dan maar aan. Slechts drie renners konden volgen! Ik reed de hele klim tempo omhoog en we raapten alle vluchter één voor één op. Jammer genoeg bleken de twee vooraan ook goede klimmers te zijn en zij hadden op de top nog 20 seconden voorsprong. De laatste 5 kilometer liepen nog bergaf richting aankomst waardoor de situatie niet meer veranderde. Eén renner uit mijn groep van vijf kon nog een kloofje slaan en werd derde. Ik spurtte vervolgens tweede en werd dus vijfde in de rit.
Eindelijk eens wat meeval en een mooi resultaat waar ik fier op mag zijn. Zeker gezien de manier waarop. Bergop was ik zeker bij de beste drie. Zonder pech stond ik nu vijfde...
Morgen nog een dag, hoofdzakelijk bergaf en ze kondigen onweer aan... Het zal 'leuk' worden...
Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten