Tour de Franche-Comté: PECH

Hallo

We zitten ondertussen in de helft van de Tour de Franche-Comté, een mooie wedstrijd en één van mijn doelen dit jaar.

Jammer genoeg zit het echt wel niet mee...

Gisterenvoormiddag was het super mooi weer, maar bij de start brak de hel los, onweer, donder en bliksem en stortregen...
Toch verloor ik de moraal niet, ik voelde me goed en daarom reed ik constant vooraan. Na een 20 tal kilometer reed ik een 7 tal kilometer in de aanval met een 10 tal renners, het zag er goed uit, maar het peloton liet niet begaan. Op de eerste helling kwam ik vlot door in 10e positie, en in de pittige afdaling daarna nam ik de leiding om het gevaar te vermijden (door de regen en smalle wegen was het best gevaarlijk). Ik daalde blijkbaar goed, want eens beneden lag het hele peloton uitéén. Des groupes partout... Op de 2e helling voerde ik mee de forcing en zo schoten we nog met een 30 tal renners over en ik voelde me nog altijd zéér goed...
Maar vanaf toen liep alles mis, na de afdaling van de 2e beklimming reed ik plat. Omdat alles uitéén lag waren er geen wagens in de buurt, ik werd wel geholpen door de neutrale wagen, maar zo belandde ik wel in een tweede groep. Ik probeerde onmiddellijk het tempo erin te houden en terug te naar voor te rijden, maar geen enkele versnelling van het nieuwe wiel werkte en ik gleed overal weg, ik dacht dat ik een oud wiel gekregen had en dat de tube erop van een 'gladdig' merk was...
Stoppen was echter geen optie, er waren nog altijd geen wagens in de buurt en stoppen betekende dat ik in een derde groep terrecht zou komen. Langzaam aan werd mijn groep opnieuw groter, maar ik langzaam aan doofde mijn kaars ook uit. Ik voelde me slechter en slechter en toen op de laatste helling het hele peloton uitéén barstte moest ik passen. Zelf in de afdalingen kon ik niet meer volgen, niet normaal...
Uiteindelijk ben ik gestopt, want het ging niet meer. Pas toen merkte ik dat het achterwiel niet vast zat en de hele tijd tegen de rem sleepte, uiteindelijk heb ik veel geluk gehad dat ik niet ben gevallen...
Ondertussen was mijn koers helemaal over, ik was ver in de achtergrond verzeild en finishte helemaal alleen op meer dan 11 minuten, na de aankomst was ik dan ook geweldig ontgoocheld. Ik wou hier graag een klassement rijden, het ging goed, ik voerde zelf de forcing, maar werd er tegelijk ook het grootste slachtoffer van...

Vandaag was het opnieuw broeiierig heet bij de start, met opnieuw enkele onweders tijdens de wedstrijd en aan de aankomst. De rit werd gekenmerkt door een ontsnapping van 6 kilometer die echter geen vrijgeleide kreeg. Na de 3 hellingen was alles te herdoen en uiteindelijk eindigde de wedstrijd op een massaspurt. De laatste kilometer was zeer gevaarlijk met een rondpunt op kasseien. Door de regen zorgde dit voor een de onvermijdelijke valpartijen...
Gelukkig lag ik er niet bij, maar ik had wel al mijn pech gehad... Na een 30 tal kilometer wedstrijd mocht ik veranderen van achterwiel na een spaakbreuk, en op 10 kilometer van het einde mocht ik nog eens van de fiets voor een lekke band vooraan...

Misschien zit morgen eens alles mee, twee ritten die zeer lastig zijn. Vooral de namiddag inspireert mij met een aankomst bergop in het Zwitzerse Les Chaux de Fonds. En of ik gemotiveerd ben om er nog iets van te maken...

Klaas
Klaas