Circuit du Saône et Loire

Hallo,

Van vrijdag tot en met zondag was ik aan de slag in de Bourgogne. Voor het eerst dit seizoen een koers die me goed zou moeten liggen. Massaspurten en gemiddelde snelheden van 45 km/u leken uitgesloten, zelf met het zomerweer...

Vrijdag stond onmiddellijk een pittige rit op het programma. Al snel reden een 4 tal renners weg, met hierbij mijn ploegmaat Jonathan Genthon, toch kregen zij nooit echt een vrijgeleide. Ze konden maximaal 40 seconden bijeen sprokkelen, en werden na een vlucht van een kleine 30 km weer ingelopen. Daarna waren er meerdere pogingen, maar zonder succes. Na een 50 tal kilometer reden een 8 tal renners weg. Op een helling kwam reactie en ik sprong mee, al snel kwamen we terug op de leiders en zo kwamen we met 17 renners op kop. We liepen tot 30 seconden uit en even dacht ik dat we vertrokken waren, maar een tweetal ploegen waren niet vertegenwoordigd en na 15 km kwam het peloton terug. Even verder reden in een afdaling 8 renners weg, zij namen snel 40 seconden. Even verder kwam er reactie van 6 renners, omdat dit gevaarlijk leek, maakte ik alleen de brug naar de 6 achtervolgers. En een 10 tal kilometer verder sloten we aan bij de leiders. Zo kwamen we met 14 op kop. Op een helling kwamen nog een 10 tal renners terug, het peloton lag op zowat 1 minuut. Deze groep was echter te groot, waardoor er geen samenwerking was. Op het moment van de samensmelting gingen 12 renners er vandoor. Zij liepen uit tot 30 seconden, op de volgende helling kwam er een tegenreactie waarin ik kon meeglippen. Na een lange en slopende achtervolging kwamen we op 20 km van het einde vooraan aansluiten. Ik voelde dat ik door mij beste krachten heen zat en moest dan ook passen toen 8 renners wegreden op de voorlaatste helling. Zij namen snel 40 seconden en reden voor winst. Op 3 km van het einde kwam er nog een zéér steile helling, hierop brak mijn groep nog en kwam ik met de eersten boven. Een top 10 zat er dus in, jammer genoeg kwamen in de afdaling nog enkele renners terug. Ik werd uiteindelijk 16e.

Op zaterdag stonden twee lastige ritten op het programma. Altijd gevaarlijk, korte ritten...
Zo ook deze keer. Na een 5 tal kilometer klimmen reden al snel een 20 tal renners vooruit, daarna een groepje van 10 en dan het peloton. Ik zag het gevaar en maakte de sprong naar voren. Zo kwamen we uiteindelijk met een 30 tal renners voorop. Veel te veel om rond te draaien, maar ook in het peloton werd er niet gereden, waardoor we toch tot 1min30 uitliepen. Op dat moment was ik virtueel derde, een goede situatie dus. Na 35 km volgden twee hellingen, ideaal om de groep uit te dunnen en definitief weg te rijden. Na die twee hellingen kwamen we met een 12 tal renners voorop. Ik nam vervolgens de afdaling voor mijn rekening en had beneden een kleine voorsprong van 100 meter. Omdat er even verder een rush lag ging ik door. Bij die rush had ik een voorsprong van een 20 tal seconden op de groep die weer aangedikt was tot goed 20 renners. Met nog meer dan 40 km te gaan, ging ik niet voluit. Dit bleek een goede keuze, want even verder sloten in twee keer 3 renners aan. Met 4 hadden we meer kans. We werkten uitstekend samen en liepen al snel tot 40 seconden uit, het peloton zat ondertussen op 1min10. Ik was virtueel leider. De achtervolgende groep werd al snel ingelopen, waardoor het 4 tegen een peloton was. Met 1 minuut voorsprong gingen we de laatste 10 km in en op 7 km van de finish lag nog een steile helling van een 2 tal kilometer. Hierop spatte onze groep uitéén en moest ik mijn meerdere erkennen in één renner. Het peloton spatte ook volledig uitéén en naderde snel. Op de top had ik een 20 tal seconden achterstand op de leider en 30 seconden voorsprong op een eerste groep. Ik gaf alles, maar bleef op 20 seconden hangen. Tussen kilometer 3 en 2, zag het er nog zeer slecht uit, een lange rechte weg bergop en wind op kop, zorgde ervoor dat het peloton met rasse schreden naderde. Gelukkig viel ik niet stil en kon ik stand houden en de tweede plaats veilig stellen. Tweede, jammer natuurlijk, maar eindelijk wel eens een mooie plaats en dan nog in een mooie koers... In het klassement was ik naar een 9e plek opgeschoven.
Na een korte middagpauze mochten we opnieuw de baan op voor 80 kilometer. Na de zware inspanningen in de voormiddag stond mij een zware middag te wachten. Vooral in het begin zou het op de tanden bijten zijn met twee beklimmingen na 10 km. Tijd om er in te komen was er niet! Het was van bij de start alle "hands on deck", het peloton scheurde in verschillende stukken uitéén. Op de eerste helling zat ik iets te ver waardoor ik niet mee was met de eerste 15 renners. Gelukkig bleef het verschil beperkt zodat ik op de 2e beklimming met een 10 tal renners kon aansluiten bij de leiders. Zo kwamen we met 25 renners op kop. Na de inspanningen uit de voormiddag moest ik me beperken tot volgen. Het werd sowieso een moeilijke wedstrijd omdat het een tactisch steekspel was tussen de top 8 uit het klassement. Uiteindelijk konden 4 renners wegrijden en zij bereikten de aankomst met 1 minuut voorsprong. Uit de achtergrond kwamen nog 10 renners terug bij mijn groep, ik eindigde rond de 30e plaats en zakte één plaatsje in het klassement.

Op Pasen stond de koninginnerit op het programma, de eerste 120 kilometer verliepen over constant golvende wegen. Daarna kwam de beklimming van Signal d'Uchon met passages van 18% om te eindigen met hoofdzakelijk dalende wegen richting Le Creusot. Van in het begin voelde ik al dat ik niet over de beste benen beschikte waardoor ik me gedeisd hield in het peloton waar de ploeg van leider het tempo bepaalde achter 12 vluchters. Die vluchters werden aan de voet van Signal d'Uchon gegrepen waarna de wedstrijd helemaal open barstte. Ik zocht een eigen tempo, maar viel in de laatste kilometer wat stil. Hierdoor verloor ik de aansluiting met het eerste groepje en kwam ik in een eerste achtervolgende groep terrecht. Ik verzette nog veel werk terug om de schade te beperken, maar kreeg jammer genoeg geen steun. Uiteindelijk liep ik op een 2 tal minuten binnen en zakte ik in het klassement naar een 15e plaats.

Op die manier eindigde de driedaagse toch wat minder dan ze begon, maar al bij al mag ik toch tevreden terug blikken. De vorm komt stillaan terug, hopelijk kan ik de lijn nu doortrekken naar de volgende koersen. Te beginnen met de Chrono Lac de Vassivière aanstaande zondag 1 mei, meetellende voor de Look Coup de France. Een 27,2 kilometer lange tijdrit op een golvend parcours.

Groeten Klaas