Verslag: Circuit des Ardennes

Hallo,

Van vrijdag tot zondag stond alweer een prestigieuze wedstrijd op het programma, het Circuit des Ardennes (UCI 2.2). Alweer een mooie kans om me te bewijzen dus, toch stond ik niet met de allergrootste ambities aan de start, daar ik de wedstrijd voor het eerst reed en dus niet echt kende, en ook door het sterke deelnemersveld.

Vrijdag gingen we van start voor een rit van net geen 170 km, het was vrij warm en er stond een strakke wind. Vanaf het begin was het dus attent voorin koersen en opletten voor waaiers. Na een 10 tal kilometers konden 3 renners wegrijden, het peloton dommelde in en in een mum van tijd fietsten ze een bonus van meer dan 4 minuten bijeen. Het zag er naar uit dat het een lange dag zou worden met een hevige finale...
We misrekenden ons echter, na een 40 tal kilometer, kwamen er verscheidene tegenreacties. Ik sprong enkele keren mee, maar voelde al snel dat ik niet over de beste benen beschikte. Blijkbaar had de hele ploeg een off-day, want in 2 schuifjes konden 16 renners de brug naar de koplopers slaan zonder Beveren2000 vertegenwoordiger. Wij namen even het initiatief in de achtervolging, maar kregen geen steun van andere (vooraan afwezige) ploegen en hielden dan ook op met achtervolgen. Hierdoor groeide de voorsprong van de 19 leiders wel tot 4 minuten. Het zware parcours, met vele korte, steile hellingen en smalle wegen maakte georganiseerd achtervolgen ook bijna onmogelijk.
In de laatste 60 km werd het dan toch iets vlakker en kwamen we wat meer in de open vlaktes terrecht, toen kwam er toch stillaan een achtervolging op gang en op 30 km van het einde werd het hele peloton in waaiers getrokken. Gelukkig voelde ik me ondertussen al iets beter en kon ik net als laatste aanpikken bij de eerste groep. Het ging nu zodanig snel dat we nog maar met 30 renners over bleven en de voorsprong tot 1min30 slonk. De laatste 10 kilometer stond de wind echter opnieuw op kop en viel het wat stil, hierdoor konden de koplopers opnieuw tot 2 minuten uitlopen en was de ritzege en het klassement definitief weg. De volgende dagen moesten we ons dus herpakken en alles op ritwinst zetten...

Op zaterdag stond vervolgens de zwaarste etappe op het programma. Opnieuw goed voor net geen 170 km, in de eerste 80 kilometer zat er 'slechts' één beklimming van een 5 tal kilometer. Maar daarna begon het echt... Constant beklimmingen van meerdere kilometers lang zonder tijd voor enige recuperatie. Het was iets frisser en ook lichtjes regenachtig in het begin van de wedstrijd. Bovenop de eerste beklimming ontstond een kopgroep van 21 renners met hierbij ploegmaats Vanendert en Bulgac. Er waren echter gevaarlijke renners voor het klassement mee waardoor de ploeg van de leider de kloof probeerde te dichten. Bij kilometer 80, net voor de beklimming van de zwaarste helling van de dag werd de kloof tot 20 sec terug gebracht. Hier zou de koers dus ontploffen in het peloton. Ik voelde me gelukkig iets beter dan gisteren en reed in mijn eigen tempo naar boven. Boven was het hele veld uiteen geslagen en zo ontstond uiteindelijk een eerste groep van 40 renners, met hierin alle renners van Beveren2000. De rest was uitgeteld...
Na een 100 tal kilometer viel het even stil bij ons, iedereen had wat schrik van de lastige finale en probeerde wat te herstellen. Dit was het moment voor 2 renners om er vanonder te muizen. Ik zag ook mijn kans, maar net op dat moment reed ik lek. Na een snelle wissel kon ik snel terug komen aansluiten en ging onmiddellijk in de achtervolging op de 2 leiders. Ik kreeg nog een renner achter me aan die ik opwachtte en met zijn tweeën begonnen we aan de achterstand, ondertussen 1min30, te knabbelen. Dit was echter geen sinecure. We naderden slechts met mondjes maat, dit kwam mede doordat er geen 2, maar 5 koplopers waren, die waren weggereden tijdens mijn depannage... Na een slopende achtervolging van 30 kilometer kwamen we dan toch aansluiten bij de leiders. Ondertussen hadden we 3 minuten bonus op het peloton met nog 30 km voor de boeg. Ritwinst zat er dus in...
Maar op het moment dat ik vooraan kwam keek iedereen naar elkaar en begonnen we plots in wandeltempo te rijden. Hierdoor ging onze voorsprong peilsnel naar beneden en kon zelfs nog een enkeling komen aansluiten bij ons, 8 renners op kop dus, met nog één zware helling voor de boeg, goed 20 kilometer te gaan, en 1min30 op de eerste achtervolgers...
Op die laatste helling ging de Rus Kosyakov er vandoor, ik reageerde net iets te laat, maar bleek wel de sterkste van de rest bergop. De Rus nam snel 25 sec voorsprong op ons (we schoten nog met 4 over). Op 10 km van het einde had hij nog altijd 25 sec voorsprong op ons (we waren opnieuw met 6 ondertussen) en 50 sec op het peloton. Het zou dus nog gaan spannen, want er kwamen nog enkele stevige stroken bergop aan. De samenwerking was niet denderend bij ons, en op 3 km van het einde kon ik eindelijk wegrijden, samen met Edwig Cammaerts op een strook bergop. Op één kilometer van het einde kwamen we tot op 13 sec van de leider. Kosyakov viel echter niet meer stil en won verdiend de etappe, bij mij was het volledig op en sprinten kon ik dan ook niet meer. Zonder lange achtervolging had er misschien winst ingezeten, maar dat is koers... Ik was dan ook tevreden met mijn 3e plek in deze super lastige rit. Een mooie opsteker na de off-day van de eerste dag.

Met Pasen mochten we extra vroeg opstaan, niet om eieren te rapen, maar om 2 etappes af te werken, altijd een vermoeiende opdracht, zeker na de dag van gisteren...
De eerste 15 kilometer verliepen razendsnel, en ik raakte daardoor niet onmiddellijk vooraan. Toen ik echter voor het eerst vooraan kwam schoof ik onmiddellijk mee in de aanval, blijkbaar had ik het geluk aan mijn zijde, want het viel even stil in het peloton. Zo kwamen we met 7 renners voorop, hierbij ook mijn ploegmaat Maarten De Jonge. Na de 2e beklimming kwamen in schuifjes nog enkele renners aansluiten en zo werd de kopgroep tot 15 aangedikt. Al snel namen we één minuut voorsprong op het peloton waar de ploeg van de leider controleerde. Ik was de best geplaatste renner op 1min45. Jammer genoeg was de samenwerking niet optimaal, waardoor de voorsprong rond de minuut stabiliseerde, terwijl dat er gemakkelijk 2 of meer konden zijn...
Op 15 km van het einde barstte de koers open. Dit was wel nefast voor de voorsprong, want op 10 km van het einde hadden we nog slechts 30 sec voorsprong. Ik hield me zo kalm mogelijk en zou alles in een ultieme aanval leggen. Even raakten nog 5 renners voorop met hierbij ploegmaat De Jonge, ik zat dus in een zetel... Het tempo viel nu niet meer stil en op 2 kilometer van het einde smolt de hele kopgroep weer samen. De laatste kilometers bleven echter naar beneden lopen waardoor er geen geschikt moment kwam om iets te proberen. In de laatste vlakke kilometer viel het dan toch even stil en op 800m van het einde zag ik een kleine opening, dit was het moment... Er was even vertwijfeling en zo had ik meteen een kloofje. Nu alles geven tot op de meet... En uiteindelijk had ik nog enkele meter over op de spurtende achtervolgers. Het was lang geleden, dat ik nog eens won... en dan nog in zo'n prestigieuze wedstrijd, de ontlading was dan ook groot.

In de namiddag stond nog een zeer lastige rit op het programma. De eerste kilometers deden veel pijn, maar de euforie van de voormiddag maakte het toch wat draaglijker. Na de tweede beklimming ontstond een kopgroep met hierbij ploegmaat Vanendert. Enkele klassementsrenners konden op de volgende helling de sprong naar voren maken. Hierdoor moest de leider zelf in de achtervolging gaan. Op de volgende hellingen scheurde alles dan ook uiteen. Ook voor mij was het aanklampen, maar ik kon wel in de eerste groep standhouden. De kopgroep dunde uit, maar hield wel knap stand tegen een losgeslagen peloton of wat er nog van over bleef. De leiders hielden uiteindelijk 15 seconden voorsprong over en in de spurt bergaf werd ploegmaat Vanendert knap 3e. Ikzelf bolde in het eerste peloton, moe, maar voldaan als 31e over de streep. In het eindklassement werd ik uiteindelijk nog 14e en in het puntenklassement werd ik nipt 2e.

Na een teleurstellende eerste dag hebben we ons toch goed herpakt met de ganse ploeg. Zelf ben ik natuurlijk uiterst tevreden, ritwinst en een 3e plaats in de koninginnerit in zo'n mooie wedstrijd... Nu met de goede moraal naar de volgende wedstrijd en hopelijk duurt het nu niet meer zo lang!

Groetjes Klaas