Hallo
Gisteren nam ik deel aan de Ardense Pijl, een loodzware wedstrijd voor de Topcompetitie over 184 kilometer met 9 Ardense hellingen. Aangezien ik me de laatste weken goed voel en ik in dit deelnemersveld in principe wel iets moest kunnen uitrichten was ik gemotiveerd om er iets van te maken! Vanuit de ploeg kregen we de opdracht om vanaf kilometer 0 voluit mee te koersen, op het einde zouden we dan wel zien...
Na een 10 tal kilometer mengde ik me een eerste keer in een ontsnapping, met 17 renners reden we weg. We werkten vrij goed samen, maar na een 10 tal kilometer was alles te herdoen. Onmiddellijk daarna ging ik opnieuw in de aanval, maar zonder succes. De volgende aanval was wel de goede, 12 renners met ploegmaat Devillers reden weg en namen 1min30 voorsprong in het peloton. Een 10 tal kilometer voor de eerste helling schoof ik mee in een tegenreactie, zo kon ik met 5 andere renners wegrijden en na een pittige achtervolging konden we op de cote de Xhierfomont aansluiten bij de leiders. Ondertussen hadden we een bonus van 2min30 op het peloton en 1 minuut op mijn ploegmaat Prémont die er alleen tussen zat. Vanuit de ploeg kregen we de opdracht om niet meer te rijden opdat Prémont kon terugkeren. Uiteindelijk slaagde hij hierin op de top van de cote de Wanne, maar hierdoor was de voorsprong wel teruggelopen tot minder dan 1min30. Een mooie bonus die weg was...
Hierdoor werd ik wat nerveus en daarom versnelde ik in de afdaling van de cote de Wanne, helaas kreeg ik niemand in steun. En na enkele kilometers alleen op kop te rijden besloot ik dan maar opnieuw te wachten op de rest van de groep. Ondertussen waren uit het peloton een 25 tal renners in de achtervolging getrokken en zij naderden snel. Op de cote de Rosier voerde ik het tempo wat op om het de achtervolgers toch wat lastiger te maken, maar ik kreeg weinig steun waarna het tempo stokte en de achtervolgers konden aansluiten op de top. In de afdaling probeerde ik opnieuw weg te rijden met een groepje maar zonder succes.
Op de cote de Vecquée, één van mijn lievelingshellingen trok ik opnieuw in de aanval van aan de voet, maar opnieuw was het alleen een moeilijke opgave om echt weg te rijden. Ondertussen voelden de benen al wat zwaarder aan, en dus beperkte ik me op de Maquisard tot volgen. Voor de Mont Theux reed ik opnieuw weg, maar weer zonder succes. Ploemaats Prémont en Devillers lukten dit wel en konden zo met een kleine bonus aan de Mont Theux beginnen. Hier plafonneerde ik in het zicht van de top, maar in de afdaling kon ik toch weer aansluiten. De groep was ondertussen uitgedund tot een 30 tal renners, maar één man was helemaal alleen vanuit de achtergrond terug gekomen, Clément Lhottelerie. Op de volgende helling, de cote de Cornesse trok hij onmiddellijk in de aanval en reed iedereen los uit het wiel, een mooi staaltje fietswerk... Zo werd de groep verder uitgedund, in de aanloop naar de cote de Lambermont probeerde ik weg te rijden met een groepje, maar de fut was er ondertussen uit. Vanaf nu was het vooral aanklampen. Uiteindelijk vatte ik de plaatselijke ronden aan met een groep van 25 renners, maar die brak al snel in 2 en ik bevond me in het tweede deel. Ik had de explosiviteit niet meer om weer naar voor te rijden en had ook opkomende krampen door de vele inspanningen van in het begin van de wedstrijd. Bij het ingaan van de laatste ronde was de achterstand op de koploper 40 seconden, en op de eerste groep 20 seconden. Het was helemaal op bij en op 5 kilometer van het einde moest ik alleen verder, vijf renners reden me nog voorbij en zo werd ik 29e.
Ikzelf was wat ontgoocheld, maar gezien de wedstrijd die ik gereden heb is dit misschien niet helemaal terecht, aangezien ik niet echt een koers gereden heb om te winnen...
Morgen nog Ruddervoorde en daarna het BK.
Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten