Challenge Phosphatiers: 2e en 3e wedstrijd

Hallo

Het avontuur in Marokko zit er bijna op. Gisteren reed ik de laatste wedstrijd en morgen keer ik terug naar Frankrijk.
Ik kan met een tevreden gevoel terugkeren. Na een goed begin van de Ronde van Marokko moest ik jammer genoeg de strijd staken door ziekte. Ik hoopte om het goede gevoel van de eerste dagen terug te vinden tijdens de afsluitende drie wedstrijden 'les Challengens des Villes Phosphatiers' en dat is ook gelukt. Een mooie ereplaats is er jammer genoeg niet uitgekomen, maar dat zal automatisch komen.

De tweede wedstrijd was een korte, maar hevige koers. Een stevige wind, eerst in het voordeel, daarna in de zij en om te eindigen op kop en een golvend parcours zorgden ervoor dat de wedstrijd vrij snel open brak. Ik voelde me zéér goed en trok op de eerste helling van de dag zelf ten aanval. Zeven renners sloten aan, het peloton liet echter niet begaan en brak door de zijwind in verschillende stukken. Zo kwamen 20 km verder 10 renners aansluiten de rest was uitgeteld. Bij de 18 leiders zaten maar liefst 8 Marokkanen die uiteraard allemaal voor elkaar reden. Het was dan ook bijna onmogelijk koersen, zeker toen we de finale ingingen met 14 waardoor het overwicht van de Marokkaanse renners nog groter werd. Door de felle tegenwind richting finish kon niemand echter het verschil maken. Het constante aanvallen zorgde er wel voor dat iedereen stilaan stuk was. Op anderhalve kilometer van het einde kon een Marokkaanse renner toch nog een kloof slaan. Onder de rode vod ging het nog 300m bergop, het sein voor mezelf om mijn laatste kaarten op tafel te gooien. Ik kwam terug tot op een 5 tal meter van de leider en had een klein kloofje op de rest. Jammer genoeg lieten de Marokkanen niet begaan en in de afdaling kwamen ze terug. Wij vielen helemaal stil, de geloste renners kwamen nog terug en zo werd ik in de spurt voor de 2e plek slechts 11e. Met een klein beetje geluk zat er een podium plaats in, maar dat is koers!

Gisteren stond dan de laatste wedstrijd op het programma. 170 km bijna constant rechtdoor. De wind stond ook nog eens in het nadeel wat de wedstrijd op slot hield. Na 45 km konden eindelijk 6 renners wegrijden met ploegmaat Shimizu. Zij liepen tot een kleine 4 minuten uit. Op het einde van de wedstrijd keerde de wind echter. Dit werkte als 'een rode lap' voor het peloton. Het tempo schoot omhoog, en de zijwind zorgde ervoor dat veel renners uit het peloton waaiden. Lange tijd leek het erop dat het peloton toch te laat zou komen. Maar op 5 km van het einde rekende het uitgedunde peloton van een 30 tal renners toch nog de laatste 2 vluchters in. Zo eindigde de wedstrijd op een spurt met een beperkte groep. Aangezien ik zelf hierin weinig te zoeken had hielp ik ploegmaat Hayato Yoshida die naar een 3e plek spurtte. Zelf werd ik 32e.

Vanaf volgende week woensdag tot en met zondag neem ik deel aan de Tour du Loir-et-Chèr. Hoewel de wedstrijd me niet echt ligt hoop ik toch de lijn van de voorbije dagen door te kunnen trekken.

Groetjes
Klaas