Beterschap?

Hallo

Het voorbije weekend was er één met gemengde gevoelens. Zaterdag wou het opnieuw niet echt vlotten, de kracht was er niet om mee te kunnen koersen. Zondag ging het beter, het eerste uur vlotte het nog niet echt, maar naarmate de wedstrijd vorderde voelde ik me steeds sterker. Hopelijk kan ik de lijn doortrekken in de Ronde van Marokko die vrijdag van start gaat.

Zoals voorspeld zou het zaterdag een lastige wedstrijd worden. Op het lokale circuit was er weinig recuperatie mogelijk. Van bij de start werd er dan ook gevlamd. Al in de eerste ronde zorgde een schakelfout van mezelf ervoor dat ik te voet stond op de helling van 15%. Na een hevige achtervolging kon ik opnieuw aansluiten bij het peloton. Ook in de tweede ronde ging het nog zéér snel, op het einde van de tweede ronde konden twee renners zich dan toch losmaken waardoor de wedstrijd even stilviel. Niet zo lang echter... FDJ nam al snel het heft in handen en lieten de koplopers nooit meer dan 1min30s voorsprong nemen. Even voorbij half koers barstte de wedstrijd dan opnieuw los. Op de korte maar steile helling werd er volle bak doorgetrokken en ook daarna in het wind stuk viel het niet meer stil. Gevolg was dat het peloton helemaal uitéén lag. Ik kon nog even standhouden in het eerste peloton van een 70 tal renners, maar aangezien ik à bloc zat schoot ik er in het volgende stuk met zijwind ook af. Zo zat mijn wedstrijd er na 130 km op. Slechts 50 renners haalden de aankomst.

Zondag mocht ik opnieuw de fiets op voor 195 km. Er werd opnieuw snel gestart en de wind, regen, smalle wegen en talloze richtingsveranderingen zorgden ervoor dat iedereen nerveus was. Na goed een uur wedstrijd konden 7 renners zich afzonderen van het peloton. Ze kregen echter nooit een vrijgeleide. En toen het peloton na 90 km uitéén spatte door waaiers werden de koplopers terug gegrepen. Ik voelde me beter en kon vrij vlot standhouden in de eerste groep van een 30 tal renners. Na 20 km kwam een tweede groep terug en onmiddellijk reden in schuifjes opnieuw 30 renners weg. Dit keer liet ik me wel verrassen. Ik voelde me echter vrij goed en na 130 km kon ik met 2 renners van Europcar opnieuw de brug slaan. Net toen ik kwam aansluiten kozen 5renners het hazenpad. In mijn groep viel het tempo compleet weg en werd er slag om slinger gedemareerd. Op 30 km van het einde kwam nog een groep terug en werd de organisatie toch nog op gang gebracht in het peloton. We naderden snel maar de koplopers bleven buiten schot. Zo eindigde ik uiteindelijk in een eerste peloton als 28e. Ver van een uitzonderlijke prestatie, maar toch leuk voor het moreel dat het weer beter ging.

Klaas