Omloop het Nieuwsblad

Hallo,

Wat voor de profs de openener is van het voorseizoen is voor ons zowat de afsluiter van de eerste seizoenshelft en laatste grote ééndagswedstrijd van het jaar in België.

Iedereen wil in deze koers dan ook nog eens het beste van zichzelf geven. Dat was ook mijn bedoeling, ik hoopte met de benen van de afgelopen weken nog eens een mooie uitslag te rijden en de belangrijke 'juni' maand zo mooi te kunnen afsluiten.

Bij de start begon het regenen, en door de droogte van de afgelopen weken lagen de wegen er dan ook spekglad bij. Dit zorgde voor heel wat valpartijen en lekke banden. Ik had schrik en nam dan ook geen risico's in de aanloop naar de hellingen. Hierdoor sneed ik deze hellingen wel iets te ver aan en belandde zo soms in een 2e peloton, maar alles kwam telkens opnieuw samen.
Net voor de kasseien van de Haaghoek schoof ik dan een eerste maal naar voren. Een 15 tal renners reden op dat moment voorop en op een strook bergop maakte ik de sprong naar die leiders. Zo kon ik rustig vooraan aan de kasseien beginnen, ik nam op de 2e helft van die strook de kop en trok eens fors door, dit deed ik ook op de Leberg die daar op volgde en zo reden we weg met 5. We liepen na de beklimming van de Hostellerie uit tot 1 minuut, maar toen kwam de pechduivel een eerste maal piepen. Ik reed lek en verloor zo voeling met de koplopers, ik kreeg een wiel van de neutrale wagen en moest alleen de achtervolging in zetten. Gelukkig lukte dit na enkele kilometers, maar hierdoor was onze voorsprong opnieuw geslonken tot 40s. 2 renners moesten vooraan afhaken en zo schoten we nog maar met 3 over met nog 50 km te gaan en 20s voorsprong, het zag er naar uit dat mijn koers weeral gereden was...
We konden echter stand houden tot na de Hostellerie, daar brak het peloton in meerdere stukken. 8 renners kwamen bij ons aansluiten waardoor we met 11 voorop kwamen. Daarna volgde een eerste peloton van 50 renners en daarna het 'grote' peloton. Het zag er naar uit dat dit misschien wel de goede ontsnapping was, voor mij sloeg de pechduivel echter een tweede maal toe op bijna dezelfde plek als een ronde eerder reed ik opnieuw lek. Dit maal was er geen neutrale wagen in de buurt, hierdoor moest ik de kopgroep laten gaan en zag vervolgens ook het eerste peloton voorbij rijden. Toen kwam de neutrale wagen aangereden en werd ik gedepaneerd. Ik kon opnieuw vertrekken met nog zowat 100 meter voorsprong op het grote peloton. Even zag ik het niet meer zitten, want er zaten geen auto's tussen de verschillende groepen. Gelukkig twijfelde ik niet lang en ging opnieuw vol in de achtervolging en na een 5 tal km kon ik mijn plaats in de eerste groep opnieuw innemen. Ondertussen was de kopgroep ook ingelopen en was Jelle Wallays er met een groepje vandoor gegaan. Zij kregen niet veel voorsprong en op een lang stuk bergop met de wind op kop werd er fel gereageerd. Heel de groep viel uiteen, ik had nog overschot en kon opnieuw naar voor rijden. Na enkele kilometers oorlog kwamen we uiteindelijk met 10 man voorop. Al snel werd duidelijk dat dit de goede onstnapping zou worden. Beveren2000 was maar liefst met 4 renners vertegenwoordigd (Jarl, Jelle, Laurens en mezelf)!
Tijdens de laatste beklimming van de Hostellerie konden we met 4 wegrijden, waaronder 3 renners van Beveren2000 (Jarl, Laurens en opnieuw mezelf dus), we kregen het gezelschap van Sean de Bie (PWS-Eijssen). Jelle stopte goed af bij de achtervolgers en wij reden met 3 volle bak, waardoor we snel een mooie voorsprong hadden. Dit keer reed ik gelukkig niet meer lek op dezelfde plaats en zo gingen we met 4 richting aankomst in Grotenberge. Daar toonde Jarl zich de snelste voor Laurens, ik wist dat ik tegen Jarl geen kans had in een spurt, zeker na mijn aanvallende wedstrijd met de nodige tegenslag en moest me dan ook tevreden stellen met de 3e plaats. Jelle werd even later nog knap 5e, een mooie demonstratie van de ploeg dus.

Voor één keer mag ik echt zeggen -anderen zegden dat trouwens ook- dat ik de beste man was in koers. Ik ging er al vrij vroeg van door met een klein groepje, en had op het einde toch nog genoeg overschot om de wedstrijd helemaal open te breken. Onderweg kende ik ook nog de nodige pech... De aanvallende wedstrijd en pech kostten me mischien wel de verdiende zege, maar met een 3e plaats in eendagswedstrijd, wat niet meteen mijn specialiteit is ben ik toch tevreden.

Volgende weekend staat er geen wedstrijd op het programma, ik ga het nu enkele dagen rustiger aan doen en dan enkele dagen in de Vogezen trainen om me voor te bereiden op de rittenkoersen deze zomer. In die wedstrijden zou ik me graag opnieuw tonen.

Gr Klaas