Verslag: Trofeo Laiguelia

Hallo

Zaterdag maakte ik onder een stralende lentezon mijn debuut in de Trofeo Laiguelia. Met enige nervositeit stond ik aan de start in het 180 koppen tellende peloton. Na de officiële start viel de wedstrijd al snel in zijn plooi, 5 renners konden wegrijden, waarna het peloton het een 20 tal kilometer (zeer) rustig aan deed.
Aan de voet van de eerste col, de Balestrino, hadden de leiders reeds een voorsprong van 9 minuten. Dit was het moment voor de ploeg Vini Fantini om het tempo op te drijven. De klim werd nog rustig omhoog gereden, maar in de technische afdaling werd er wel door gekoerst, dit zorgde voor de nodige breuken in het peloton. De eerste en tweede beklimming van de Testico zorgden voor eenzelfde scenario, tempo bergop en koersen naar beneden. Ikzelf, kon door gebrek aan ervaring niet altijd goed positie kiezen. En omdat dit de eerste wedstrijd was, waren de 'peloton-automatismen' nog niet helemaal aanwezig, hierdoor zat ik soms wat te ver, wat dan na de afdalingen steeds krachten kostte.

Door dit hoge tempo slonk de voorsprong van de leiders zienderogen en voor de laatste beklimming van de Testico was alles opnieuw samen. Nu reden we van een steilere kant omhoog, ikzelf kon me nu wel vrij goed positioneren aan de voet van de klim en voelde me vrij goed. Het tempo werd nu wel flink opgedreven, maar ik kon de steile stroken vrij vlot overwinnen. Toen we boven waren was het peloton al uitgedund tot een 60 tal renners, ik zat op mijn limiet, maar zat hier nog bij. Boven kwamen we echter op een plateau waar het tempo nog eens opgedreven werd, ik verzeilde achteraan op het lint, en bij een laatste snok op een strook van een 500 tal meter bergop, moest ik helaas afhaken. Terug keren was niet mogelijk en zo werkte ik de laatste 20 km alleen af.
Ik werd uiteindelijk als 57e geklasseerd in de door Pozzato gewonnen wedstrijd.

Ik heb wat gemengde gevoelens. Het algemene gevoel was goed, maar het had natuurlijk veel mooier geweest indien ik tot op het eind met de eerste groep was kunnen meegaan. Maar aangezien dit mijn eerste wedstrijd was, voelde ik dat ik nog wat weerstand miste om helemaal tot het eind mee te gaan. Een gebrek aan ervaring zorgde ervoor dat ik ook tijdens de wedstrijd af en toe krachten verspeelde waar het niet nodig was en dit was misschien het 'procentje' dat ik net te kort kwam.

Op naar de volgende, Kuurne-Brussel-Kuurne!

Klaas