Kreizh Breizh Elite

Hallo

Van vorig weekend tot en met maandag was ik aan de slag in Bretagne voor de "KBE". 3 dagen en 4 ritten in het heuvelachtige Bretoense hinterland! Een beknopt relaas...

DAG 1
Zoals altijd in Bretagne bestond het parcours over golvende, kronkelende en relatief smalle wegen met hier en daar een steile strook bergop. Van in de start reden een 15 tal renners weg. Zij liepen snel tot een 30 tal seconden uit. Enkele renners konden nog de brug maken en toen we terug kwamen tot op 15 seconden aan de voet van de eerste helling dit ik hetzelfde. Na de afdaling sloten nog 3 renners aan en zo kwamen we met 23 voorop. Al snel liepen we uit tot meer dan 3 minuten, maar van dan af aan verliep de samenwerking minder vlot. De voorsprong steeg nog even richting de 5 minuten, maar toen het peloton de achtervolging in zette begon die al even snel te slinken. Veel van mijn medevluchters zaten ook stillaan door hun beste krachten heen en werden gelost op de hellingen. Uiteindelijk bereikten we met 15 renners de 5 plaatselijke ronden met 15 sec voorsprong op 20 achtervolgers en 1 minuut op het peloton. Frans kampioen, Freddy Bichot zette meteen een solo op. Van mij was het beste er van af en dus beperkte ik me vooral tot volgen. Op een kleine 3 ronden van het einde volgde ik dan toch een aanval van 2 renners en tot mijn grote verbazing reden we weg. We kwamen al snel voorop bij Bichot en namen tot 30 sec op het peloton. Ik voelde me plots weer beter... Met 20 sec voorsprong op het grote peloton dat fel terug kwam doken we uiteidelijk de laatste ronde in... Toch hielden wel stand, helaas, op anderhalve kilometer van het einde kwamen nog 2 renners terug. In de spurt bergop stond geen maat op Clinton Avery, ikzelf finishte helemaal leeg, na een uitzonderlijke rit, op de 6e plaats net voor het aanstormende peloton.

DAG 2:
's Morgens kregen we als opwarmer 96 km voor de wielen onder een druilerige hemel. Al snel reden 4 renners weg en even later konden 2 renners nog de brug slaan. Zo kregen we 6 leiders die de plaatselijke ronden met 1min40 voorsprong aanvatten. Ik voelde me redelijk goed en op het klimmetje in de plaatselijke ronden kon ik vlot meekoersen. In de laatste 2 ronden verliep de koers wat warrig. De koplopers werden bijna ingelopen en enkele andere renners konden de brug slaan. Ook ik raakte weg, maar de samenwerking verliep niet zoals het hoorde. Hierdoor werden we net voor de klim weer ingelopen waardoor ik wat posities verloor. Hierop konden nog eens enkele renners wegrijden. Ik kon wel nog opschuiven, maar het was te laat om nog helemaal vooraan te raken. Ik eindigde uiteindelijk als 28e. Hier zat meer in.

's Namiddags kregen we nog een zware rit van 100 km voor de kiezen geschoven met na 27 km, het scharnierpunt van deze ronde, de 'Mûr-de-Bretagne', daarna verliep het vrij vlak, waarna nog 4 lastige plaatselijke ronden van 8 km te wachten stonden.
Al snel in de wedstrijd reden 9 renners weg, zij begonnen met 2min voorsprong aan de Muur. Ik was gemotiveerd en wou mezelf bewijzen. Jammer genoeg vergallopeerde ik me wat. Van aan de voet ging ik samen met Frans kampioen Freddy Bichot aan. Met de wind schuin op kop bleek dit echter zeer vroeg. Net voor de top snelden enkele renners me dan ook voorbij waardoor ik in 10e positie boven kwam. Ik had echter geforceerd, want op die top scheurde het net voor mij, 8 renners reden weg en ik blokkeerde en was dus niet bij machte te reageren. Een ontgoocheling en mentale opdoffer. De 8 reden naar de 9 leiders en dus kregen we 17 renners op kop. Ik had blijkbaar over mijn limiet geweest, want plots voelde ik me zeer slecht. Het was 30 km knokken om bij het peloton te blijven... Toen de voorsprong van de leiders de 2 minuten overschreed dacht ik dat de wedstrijd gereden was. Ontgoocheling, vooral de mentale opdoffer van de muur en het forceren op de muur (hoewel het weer iets beter ging) zorgden ervoor dat ik wat moedelloos achteraan het peloton bengelde. Op goed 2 ronden van het einde scheurde het peloton in twee en ik bevond me dan ook in het tweede deel. Een grote misrekening, na de aankomst hoorde ik dat het eerste peloton nog tot op 4s van de leiders genaderd was. Slecht was ik niet, maar ik was net iets te enthousiast op de Mûr de Bretagne en betaalde dit cash.

DAG 3:
De laatste dag wou ik graag de zure nasmaak van daags voordien verwerken. De eerste 5 km reed ik 'à bloc' om weg te raken. Dit lukte echter niet en ik moest de inspanningen dan ook even bekopen. Het duurde uiteindelijk tot een valpartij aan km 45 vooraleer 6 renners een vrijgeleide kregen. Lang duurde dit echter niet. Na de zwaarste beklimming van de dag (km 60) herbegon de koers opnieuw in het peloton. En lang duurde het niet of er vertrok opnieuw een ontsnapping in 2 schuifjes, met mezelf... Al snel kwamen we bij de 6 koplopers en zo kwamen we in totaal met een 25 tal renners op kop. Aangezien er enkele klassementsrenners vooraan stonden kregen we nooit echt een vrijgeleide, maar was het ook nooit aan mij om te werken. Uiteindelijk sneden we plaatselijke ronden aan met 1 minuut voorsprong. 3 renners konden nog de brug slaan waaronder Laurent Pichon (2e in het klassement). Vervolgens reed zijn ploeg volle bak op kop in de kopgroep samen met Rabobank. Ontsnappen werd hierdoor onmogelijk. Toch probeerde ik, want ik voelde me nog goed, het nog op de laatste beklimming bij het ingaan van de laatste ronde, maar al snel werd ik terug gegrepen. In de spurt bergop werd ik 12e. Jammer dat de sterke blokken de wedstrijd helemaal gesloten hielden, anders zat er meer in, maar ja, dat is koers.

Gr Klaas