maandag 4 juli 2011

Paris - Chauny

Hallo

Na een weekend zonder koers speldde ik gisteren opnieuw een rugnummer op. Ik was een klein beetje onzeker. Zou de vorm nog goed zijn?
Vanuit Margny-les-Compiègne moesten we eerst 122 km afleggen in lijn om daarna nog 3 plaatselijke ronden van 6,5 km af te werken in Chauny. De eerste 25 km verliepen ideaal om er opnieuw in te komen. Grote recht wegen in het bos, onmiddellijk werd er snel gereden, maar wegrijden was onmogelijk. Na 55 km kregen we de eerste van 4 hellingen te verwerken. Daar zou ik een eerste keer testen om te kijken hoe het met de benen gesteld was. Jammer genoeg gooide een lekke band 5 km voor de voet van de klim roet in het eten. Na een huzarenstukje kon ik één kilometer voor de voet terug aansluiten bij het peloton. Ik probeerde nog zoveel mogelijk plaatsen te winnen als mogelijk, ook op de klim won ik nog een pak plaatsen. De benen waren dus niet slecht, maar ik had ze liever op een andere manier getest...
Gelukkig had ik al deze inspanningen geleverd, want het peloton was na de klim fel gedecimeerd. Op de 2e helling na 65 km, schudde ik dan eens aan de boom. Het peloton spatte uitéén, maar omdat het niet echt steil was en rechtdoor was het moeilijk om voorop te blijven. Het peloton werd wel verder uitgedund tot een 50 tal renners. Na de inspanningen van de voorbije 20 km hield ik me even schuil in het peloton. In vershillende schuifjes kwamen op dat moment 20 renners aan de leiding, ik reageerde meerdere malen, maar kreeg geen vrijgeleide. Toen we na 80 km terugkwamen, muisden 5 renners uit de kopgroep er vanonder. Zij namen snel een 40 tal seconden voorsprong. Ik schoof regelmatig mee in de tegenreacties en op een stuk bergop na 90 km vormde zich een tegenaanval van 10 renners met mezelf. We naderden snel tot op 20s van de leiders, maar toen stokte het tempo bij ons zodat de leiders opnieuw 35s namen. Het peloton sparttelde nog even tegen, maar gooide daarna de handdoek en kwam uiteindelijk op 3 minuten binnen.

Op de laatste helling van de dag na 110 km voerde ik het tempo wat op zodat we bijna terug kwamen bij de leiders, maar blijkbaar waren mijn medevluchters van een ander gedacht waardoor we de plaatselijke ronden met 30s achterstand aansneden. Omdat het maar bleef duren viel ik zelf maar aan met nog 2 ronden te gaan. Deze aanval zorgde ervoor dat we 3 van de 4 leiders terug grepen. Eéntje was er vandoor gegaan en reed nog steeds 30s voor. De leider had nog 3 ploegmaats zitten in mijn groep waardoor het zowat onmogelijk was om nog iets te ondernemen op het vlakke circuit. Op 4 km van het einde deed ik samen met 3 andere renners nog een gooi naar de 2e plaats. En onder de rode driehoek ging ik nog alleen, maar jammer genoeg kwam alles terug samen op 600m van het einde. Door die inspanningen mankeerde ik wat jus voor de spurt voor de 2e plek en werd uiteindelijk (een beetje teleurgesteld) 13e. Ik had meer verdiend.

Enfin, de benen zijn nog redelijk. Nu goed recupereren en dan op naar de Tour de Dordogne. Misschien had ik deze koers nodig om er weer helemaal in te komen. Op papier lijkt de Dordogne wel niet echt lastig, maar ja, zoals steeds maken de renners de koers.

Gr Klaas

Geen opmerkingen: