Ronde van Normandië

Hallo

Aangezien de hotels het niet meer toelieten (geen internet meer) om berichtjes te plaatsen volgt hieronder een korte beschouwing van de rest van de Ronde van Normandië.
Inderdaad een kort verslag, want echt veel kan ik er niet over vertellen. Niet alleen vanuit mijn standpunt valt er weinig te vertellen, maar ook over de hele koers kan ik weinig vertellen.

Woensdag namiddag werd er fel gestart, het was opnieuw zeer nerveus, waardoor ik wat te ver aan de eerste helling van de dag begon. Hierop scheurde het peloton uitéén, maar al snel kwam alles weer bijéén. Op dat moment gingen 2 renners er vandoor waaronder mijn ploegmaat David Boutville. Zij reden bijna de hele wedstrijd voorop, bijna, want in de laatste ronde kregen ze nog versterking van 9 anderen. Met 11 leken ze naar de finish te gaan, maar op 3 km van het einde was alles te herdoen en zo eindigde de wedstrijd alweer op een massaspurt.

Op donderdag stond dan de eerste sleuteletappe richting Flers op het programma. Wind en een lastige finale zorgen hier telkens voor een slachtveld. Dit keer stond er echter bijna geen wind. Het kleine beetje wind zorgde ervoor dat het toch even scheurde in het begin, maar alles liep weer samen. In het eerste uur stonden hierdoor wel meer dan 50 km op de teller. Daarna kozen 4 renners het hazenpad, in de achtergrond nam de Deense ploeg Glud-Marstrand het meeste werk voor hun rekening. Bij het ingaan van de plaatselijke ronden werden 2 van de 4 vluchter teruggegrepen, maar de andere 2 hielden nog meer dan 2 minuten over. In het peloton werd stevig gekoerst, verschillen kwamen er echter nooit, maar het peloton werd wel stevig uitgedund. De twee renners bleken sterker dan verwacht, want ze bleven het peloton net voor. Ikzelf kende niet mijn beste dag, en moest me beperken tot volgen.

Op vrijdag stond opnieuw een lastige rit op het programma. Iedereen geloofde er blijkbaar in dat vandaag alles in zijn plooi zou vallen. Dit zorgde ervoor dat er na 2u wedstrijd 94 km op de teller stonden en dit op een lastig parcours! Ikzelf mengde me ook éénmaal in de debatten. Na zowat 30 km kon ik met 10 renners wegrijden, alle grote ploegen waren vertegenwoordigd en dus zag het er even goed uit, toch liep alles opnieuw samen. Na 2u kregen 3 renners dan toch een vrijgeleide. Hun liedje duurde echter voor niet lang, want 30 km verder werden ze opnieuw gegrepen. In de finale barstte de wedstrijd volledig los. Op twee lastige hellingen konden we tot tweemaal toe met een 30 tal renners wegrijden. Maar richting de plaatselijke ronden liep alles opnieuw samen. In de gevaarlijke plaatselijke ronden moeide ik me niet meer met het wedstrijdverloop. De koers eindigde uiteindelijk opnieuw op een massaspurt, waarin ik door enkele breukjes nog 12 seconden verloor.

Op zaterdag reden we dan opnieuw richting Bagnoles-de-l'Orne over een heuvelachtig parcours. Onmiddellijk na de start reden op smalle wegen 24 renners weg, jammer genoeg was niemand van de ploeg vertegenwoordigd. Hierdoor zetten we samen met 3 andere ploegen die ook de boot gemist hadden de achtervolging in. Na één uur volle bak rijden kwamen we terug. Dit kostte wel heel wat krachten. Na een 70 tal kilometer vertrokken dan opnieuw 3 renners en daarna werd de wedstrijd gecontroleerd. Op de hellingen hield ik me goed vooraan en kwam telkens goed boven. Na de laatste helling volgde nog 20 km op een kaarsrechte weg riching plaatselijke ronden. En net op het moment dat je het niet verwacht, in een afdaling, rijden 14 renners weg. Opnieuw niemand mee, maar ook de leidersploegen waren niet vertegenwoordigd. Niemand reageerde en daarom namen wij het heft weer in handen. Ik gooide mijn laatste krachten in de strijd en we naderden nog fel, maar op het plaatselijke circuit was mijn kaars uit en passte ik. De leiders bleven voorop en ik eindige ontgoocheld in een grupetto.

Op zondag moesten we nog 135 km van Bagnoles-de-l'Orne naar Caen afwerken. Voor het eerst in de Ronde van Normandië startten we zowaar met regen, en dit gedurende de eerste 20 km. Dit temperde het peloton echter niet, het eerste uur stonden opnieuw 48 km op de teller. Dit zorgde meerdere malen voor breuken, maar even veel keer liep alles opnieuw samen. Eén keer lukte het toch voor twee renners om een vlucht op te zetten, maar langer dan 25 km hielden ze niet stand. Op het einde ging het dan nog even op de kant, maar de wind was niet strak genoeg om het hele pak uitéén te ranselen. Met een 90 tal renners gingen we dan richtin Caen, waar het opnieuw op een spurt uitdraaide.

Voor mij werd het een moeilijke koers, de hoge snelheden, waren niet in het voordeel van de aanvallers en sneden mijn benen ook wat af. De eerste rit hadden we 39,7 km/u gemiddeld met dank aan de wind op kop. Alle andere ritten werden respectievelijk aan 48,5; 44; 43,5; 45,5; 43 en 46,5 km/u afgewerkt, dan moet je al snel rijden om weg te raken... Het parcours was ook niet super lastig, maar vooral het weer werd een bepalende factor. Enfin, ik hoop dat de kilometers die ik nu afgemaald heb wat later hun werk zullen doen.

De volgende wedstrijd is zondag, De GP Nogent-sur-Oise (UCI 1.2).

Gr Klaas