Hallo,
Van vorige zaterdag tot woensdag was in aan de slag in de Ronde van Namen.
Op zaterdag stond de relatief gemakkelijkste rit op het programma tussen Namen en Vézin. Het begin van de wedstrijd verliep over glooiende wegen waar de wind vrij spel had. Het beetje wind dat er stond zorgde al snel voor waaiers. Na 20km viel het peloton uiteen en gelukkig zat ik goed vooraan en belandde zo in de eerste groep van 38 renners samen met nog 3 Beveren2000 renners (Tosh van der Sande, Sven Nooytens en Dennis Vanendert). In het begin moesten we lang knokken voor een halve minuut voorsprong, maar na een 60tal kilometer brak de veer bij het peloton dan toch en hadden we gewonnen spel. Jammer genoeg waren we Dennis vooraan kwijtgespeeld door een valpartij waarbij hij zijn sleutelbeen brak, langs deze weg nogmaals spoedig herstel gewenst! Op de laatste helling van de dag, op 45 km van de aankomst ging Bart de Clerq in de aanval en brak de rest van de kopgroep in 2. De Clerq nam snel een voorsprong van meer dan 1 minuut op de overige 20 achtervolgers met mezelf en 2 ploegmaats. De samenwerking was niet optimaal bij ons waardoor we constant bleven hangen op 50s van de leider. Op het einde kwam er dan toch nog wat actie en ging ik samen met 2 andere renners in de achtervolging. We naderden zeer snel op de koploper, maar de achtervolgers lieten helaas niet begaan en kwamen op 2 km van de meet terug aansluiten. In de spurt bergop vielen we de koploper nog in de nek, maar hij hield nog net stand. Ik probeerde nog weg te rijden voor de 2e plek, maar zonder succes en werd zo 17e. Nog 21 renners kwamen in aanmerking voor het klassement...
Op zondag stond de op papier zwaarste etappe op het programma, een rit tussen Vencimont en Vresse-sur-Semois. De weergoden waren ons ditmaal minder gezind en van bij de start regende het pijpenstelen. 12 renners gingen er vrij snel vandoor en namen snel tot 2 minuten voorsprong. De ploeg van de leider controleerde de wedstrijd niet echt en 2 renners profiteerden hiervan om de sprong naar voren te maken. In de lastige finale rekende het peloton erop om de leiders opnieuw bij te benen, maar enkele massale valpartijen en een foute aangave van de kilometers (de rit was 15 km korter) beslisten er anders over. Eén renner reed vooraan weg en de rest van de kopgroep bleef nog 40s voor het peloton uit dat niet wist dat het al aankomst was, een gekke koers..., maar 3 renners profiteerden er wel van om uit te lopen in het klassement.
De derde rit ging van start in Gesves en kwam 159 km verder aan in Assesse. Het parcours was vrij lastig met in de finale nog enkele pittige beklimmingen. Iedereen had zijn lesje getrokken uit de gebeurtenissen van gisteren en daarom wilde iedereen vertegenwoordigd zijn in de vroege vlucht. Het gekende gevolg was dus een snelle wedstrijd waarbij iedere ontsnapping snel teniet gedaan werd. Ik kwam (net als gisteren) nog zonder veel erg ten val, maar kon dus snel opnieuw verder. Op 25 km van het eind raakten toch 2 renners voorop en zij gingen met een lichte voorsprong naar de finish, op de laatste helling en daarna trok ik nog even door om het verschil te beperken, maar we kwamen dus net te laat.
De 4e etappe ging onder een stralend zonnetje van start in Phillipville en kwam aan nabij Charleroi in Tamines. Ik voelde me van bij de start niet ok en kende dan ook een hele moeilijke dag. Het duurde lang tegen dat er een succesvolle vlucht was maar toen 35 renners wegreden zag het er naar uit dat de wedstrijd gedaan was. Toch kon de ploeg van de leider het kloofje terug dichten. Na de laatste helling van de dag, die ik met alle moeite van de wereld overleefde namen de spurters ploegen het heft in handen. Zo stevenden we af op een massaspurt. Deze werd ontsierd door enkele valpartijen op een gevaarlijk parcours waar de kilometers alweer niet klopten. Toen we de laatste kilometer in gingen bleek die plots 3 kilometer lang te zijn... Ploegmaat van der Sande won ietwat verrassend de massaspurt en ik hing nog net aan het peloton. Hopelijk zorgde de nacht voor wat herstel van mijn maag en darmen...
De laatste etappe werd verreden in broeiend hete omstandigheden tussen Chevetogne en Namen. Ik voelde me al heel wat beter en gokte door vroeg mee te gaan in een onstnapping. We raakten uiteindelijk met 20 renners voorop waarbij ook mijn ploegmaats Jodts en van der Sande. Verder was er nog één renner van het klassement mee waardoor het er plots zeer rooskleurig uitzag voor onze ploeg. We zouden het klassement overhoop kunnen halen en plaatsten en 2 renners op het podium kunnen krijgen en nog een mooie kans op ritwinst. We liepen snel uit tot 2min30, en hadden slechts 50s achterstand op de leider. Maar helaas toen de wagens vooraan kwamen mocht de helft van de kopgroep niet meer rijden en achteraan begonnen andere ploegen te rijden in plaats van de ploeg van de leider. De voorsprong slonk hierdoor snel naar één minuut en liep verder terug naar 30s. Toen we opnieuw was versnelden en opnieuw meer dan één minuut namen leek het peloton misschien te breken. Maar helaas sloeg het noodlot toe en door een valpartij raakten we bijna de helft van de kopgroep kwijt. We werden dan ook bijna allemaal terug ingelopen door het peloton na een vlucht van 100km. 5 renners die niet belangrijk waren voor het klassement gingen net voor de hergroepering opnieuw en zij liepen opnieuw tot 1min30 uit. Op de laatste klim konden 2 renners de sprong naar voren maken en moesten vooraan 2 renners afhaken. Hierdoor stevenden 5 renners met lichte voorsprong op de aankomst af. Ploegmaat Sven Jodts werd net 2e na een superwedstrijd. Ik overleefde nog in het uitgedunde peloton. Even zag het er heel mooi uit en leek het podium heel dichtbij, maar helaas draaide het anders uit. Maar het is beter te proberen om er nog iets uit te halen dan niks te ondernemen. Ik eindigde uiteindelijk als 17e, in dezelfde tijd als de 6e, maar met meer plaatsten opgeteld over alle ritten.
Op naar de volgende, morgen voor de sponsors in Beveren.
Groetjes Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten