Tour du Limousin en Chateauroux Classic de l'Indre

Hallo

De voorbije dagen speldde ik 5 keer een rugnummer op in Frankrijk, 4 dagen Tour du Limousin, een dagje rust en de Classic de l'Indre in Chateauroux waren de opdrachten.

Naar de Tour du Limousin had ik wel uitgekeken, de 4 heuvelachtige ritten zouden een goed terrein moeten zijn om me in de kijker te rijden. Ook het mooie weer, een hele week om en bij de 30°C was mooi meegenomen.

In de eerste rit was het vooral opletten geen grote groepen te laten wegrijden zodat het klassement niet meteen verloren zou zijn. Al snel reden 4 renners weg en toen hun voorsprong opliep tot 4 minuten zette FdJ de achtervolging in. Dit deden ze misschien iets te overhaast, want hierdoor werden de leiders opnieuw ingelopen rond halfkoers en begon de wedstrijd dus opnieuw. Het duurde 40 kilometer tot een nieuwe ontsnapping zicht vormde. Dit gebeurde net voor de eerste passage aan de aankomst die getrokken was op een steile klim van zowat 600 meter. In schuifjes kwamen 17 renners voorop. Ik voelde me goed en had al enkele malen geprobeerd weg te rijden en was dan ook mee in de kopgroep. Al snel liepen we uit tot 45 seconden op het peloton. Helaas was de samenwerking niet optimaal en was er niemand vertegenwoordigd van het sterke blok Movistar. Zij zetten de achtervolging dan ook in en zorgden op 30 kilometer van het einde voor een hergroepering. Op dat moment moest ik even recupereren en zag het er naar uit dat we met het fel uitgedunde peloton zouden spurtten. Maar bijna onmiddellijk reden opnieuw 11 renners weg. Zij reden snel een voorsprong van meer dan een minuut bijeen. Movistar dat opnieuw de slag gemist had probeerde nog te achtervolgen maar slaagde er niet meer in om de kopgroep terug te pakken. Zo mocht ik spurtten voor de 12e plaats. Ik werd uiteindelijk 48e. Spijtig, ik voelde me goed en had de benen om mee te zijn, maar ik zat in de verkeerde vlucht...

De tweede rit verliep zeer rustig gedurende de eerste 90 kilometer. 4 renners reden bij kilometer 0 weg en reden kregen een voorsprong van 5 minuten waarna de ploeg IAM van leider Elmiger rustig controleerde. Vanaf de bevoorrading ging het tempo met een snok de hoogte in. La Pomme Marseille brak de wedstrijd open op een klim, tal van renners werden gelost en ikzelf voelde me ook niet super, maar kon toch stand houden. De koplopers werden onmiddellijk gegrepen en meteen reden 5 anderen weg. In de finale viel het tempo niet meer terug en op de smalle, kronkelende wegen die constant op en af liepen was het constant volle bak koers in het peloton. Hierdoor stond de deur achteraan flink open, ikzelf voelde me wat beter en kon stand houden. Alle vluchters werden ingerekend en zo werd het een spurt met een kleine 80 renners. Op 5 kilometer van het einde was er nog een valpartij die ik gelukkig kon ontwijken. Ik eindigde opnieuw rond de 50e plaats.

De derde rit was op papier de zwaarste rit. De eerste 30 kilometer werd er 'volle bak' gekoerst. Dit zorgde voor verbrokkeling in het peloton, maar toen konden 3 renners wegrijden en zo keerde de rust terug in het peloton dat opnieuw aandikte. IAM controleerde hierna de wedstrijd. Met nog 60 kilometer te gaan maakten 4 renners de sprong naar voren waarna het tempo in het peloton de hoogte in ging. Op 29 kilometer van het einde volgde de laatste 'officiële' helling. Een klim van een goede kilometer op een smal weggetje met percentages van 15 tot 20%. Op deze klim kende ik een moeilijk moment, ik vond het goede ritme niet en moest op 200 meter van de top afhaken. Het peloton viel niet meer stil waardoor ik niet meer terug kon keren en uiteindelijk in een eerste 'grupetto' belandde. Vooraan liep alles weer samen en spurtten ze met zo'n 70 renners voor de zege. Ik eindigde ontgoocheld op ruime afstand.

In de laatste rit had ik niets meer te verliezen. Op kilometer 0 viel ik dan ook als eerste aan, ik schoof steeds mee, maar kende geen succes. Na 5 kilometer reden 11 renners weg met hierbij mijn ploegmaat Prémont. Hierdoor twijfelde ik en hield ik de benen stil en waren de leiders gaan vliegen. Toen de kopgroep 5 minuten voorop lag nam IAM samen met Bardiani de achtervolging op zich. En uiteindelijk werden de leiders in de eerste van 3 plaatselijke ronden ingerekend. Ik voelde me een pak beter dan daags voordien en kon moeiteloos standhouden in het peloton dat op het lastige circuit in Limoges steeds uitdunde. Op de laatste steile klim in de laatste ronde schoof ik dan mee in de aanval. Bovenop werden we echter gegrepen waarna 6 renners counterden. Zij hielden het vol tot de streep. Ik eindigde op korte afstand in het peloton.

Na een dagje rust volgde dan de Classic de l'Indre in Chateauroux. 200 kilometer waarvan eerst 160 in lijn en daarna nog 5 plaatselijke ronden. De zon had plaats gemaakt voor de wolken en de eerste 2 uur verliepen ook onder natte omstandigheden. Omdat deze koers vaak op een massaspurt eindigt had ik hier weinig te winnen en daarom probeerde ik mee te gaan in een vroege vlucht. Zonder succes, 4 renners konden wel wegrijden na een 15 tal kilometer en reden een maximale voorsprong van 6 minuten bijeen. FdJ en Europcar namen de leiding in het peloton en langzaam liep de voorsprong terug. Na 90 kilometer volgde in de heuvelzone een eerste schifting. Waardoor het peloton een 30 tal renners verloor. Ik begon me steeds beter te voelen en kon goed vooraan blijven. Ook toen het peloton even op de kant ging net voor de plaatselijke ronden kon ik zonder problemen stand houden in het eerste deel. Door deze versnellingen werden de leiders ingerekend in de eerste ronde waarna de wedstrijd op een spurt met een kleine 100 renners leek te eindigen. Omdat ik me goed voelde ondernam ik toch nog iets. Op 3,5 ronden van het einde viel ik aan en een ronde verder kreeg ik versterking van 2 andere renners. Eén van mijn medevluchters reed onmiddellijk lek waardoor we nog met 2 overschoten. Het peloton hield ons echter steeds binnen schot en bij het ingaan van de laatste ronde werd ik samen met mijn medevluchter na een kleine 20 aanvalskilometers opnieuw ingerekend. 500 meter verder was er een massale valpartij. Ikzelf ging ook tegen de grond, maar gelukkig zonder erg. Hierdoor verloor ik wel mijn plaats in het peloton dat zo uitgedund was tot 50 renners. Toch kon ik de wedstrijd met een tevreden gevoel beëindigen.

Morgen Geraardsbergen!

Klaas