Hallo,
Gisteren stond ik dus aan de start van de Omloop van het Waasland.
Veel valt er over deze wedstrijd niet te zeggen. Zoals te verwachten werd het een echte snelheidsrace. De start was nog maar gegeven en er werd onmiddellijk hard gereden. Wij hadden de opdracht gekregen om ons gedeisd te houden tot de plaatselijke ronden in Stekene, want toen was het tenslotte nog 100 km wedstrijd. Zo gezegd, zo gedaan, ik hield me wat verscholen achteraan het peloton. Dit was echter een kleine misrekening, want al snel trokken 23 renners op avontuur met daarbij heel wat kleppers, voor onze ploeg was Sven Nooytens vertegenwoordigd. Hun voorsprong liep al snel op tot boven de minuut en toen gooide het peloton de handdoek in de ring, voor mij het sein om even te stoppen. Bij de vele kasseistroken was de remgreep van mijn stuur losgekomen (dit was niet de oorzaak dat ik vooraan niet mee was, maar het was wel niet handig). Bij het ingaan van de plaatselijke ronden hadden de koplopers 4 minuten voorsprong, alle sterke blokken waren vooraan vertegenwoordigd, koers gereden dus...
Omdat ik toch nog wat wou koersen probeerde ik meermaals een tegenreactie op gang te brengen. Na enkele pogingen kon ik me uiteindelijk los maken uit het peloton en met 3 renners trokken we in de achtervolging. Ik hoopte natuurlijk om met wat meer te zijn en besefte dan ook snel dat dit weinig zin had. Toch gingen we met zijn 3 steving door en na 2 ronden vol te rijden kwamen we zelf tot op 3 minuten van de leiders. Het sein blijkbaar voor het peloton om er ook opnieuw in te geloven. Daar zetten een 3 tal ploegen zich op kop. Al snel werd ik hierdoor ingelopen en ook de voorsprong van de leiders slonk nu zienderogen. Iedere ronde verloren de leiders meer en meer terrein en bij het ingaan van de laatste ronde hadden we uiteindelijk nog 1 koploper met 55s voorsprong op het peloton. Op 5 km van het einde werd de laatste koploper ook bijgebeend en kregen we dus toch nog een massaspurt. Denis Flahaut zette die naar zijn hand, ik werd 86e en was vooral blij dat ik veilig binnen kwam in deze nerveuze koers.
Op naar Normandïe, ik kijk er naar uit maar weet niet echt wat ik ervan moet verwachten. Het gaat goed, maar de superconditie is er nog niet. De voorbije koersen waren ook niet meteen de wedstrijden die me het best liggen dus blijft het wat in het duister tasten, maar een mooie prestatie kan dit snel veranderen.
Groetjes Klaas
1 opmerking:
De aanhouder WINT !
Die mooie ereplaats komt er in Normandië.
P.N.
Een reactie posten